Book,Page,LineNumber,Text
06,0004,001,<B>เพราะชาติเป็นปัจจัย   จึงมีชรา    มรณะ    โสกะ
06,0004,002,ปริเทวะ  ทุกข์  โทมนัส  อุปายาส.</B>
06,0004,003,เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมเกิด  ด้วยประการฉะนี้.
06,0004,004,<H2>ปฏิจจสมุปาท  ปฏิโลม</H2>
06,0004,005,อนึ่ง    เพราะอวิชชานั่นแหละดับโดยไม่เหลือ    ด้วยมรรคคือวิราคะ
06,0004,006,สังขาร   จึงดับ
06,0004,007,<B>เพราะสังขารดับ        	วิญญาณจึงดับ
06,0004,008,เพราะวิญญาณดับ                 	นามรูปจึงดับ
06,0004,009,เพราะนามรูปดับ                  	สฬายตนะจึงดับ
06,0004,010,เพราะสฬายตนะดับ              	ผัสสะจึงดับ
06,0004,011,เพราะผัสสะดับ                    	เวทนาจึงดับ
06,0004,012,เพราะเวทนาดับ                   	ตัณหาจึงดับ
06,0004,013,เพราะตัณหาดับ                   	อุปาทานจึงดับ
06,0004,014,เพราะอุปาทานดับ               	ภพจึงดับ
06,0004,015,เพราะภพดับ                       	ชาติจึงดับ
06,0004,016,เพราะชาติดับ  ชรา  มรณะ  โสกะ  ปริเทวะ  ทุกข์
06,0004,017,โทมนัส  อุปายาส  จึงดับ.</B>
06,0004,018,เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมดับ  ด้วยประการฉะนี้.
06,0004,019,ลำดับนั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว     จึงทรง
06,0004,020,เปล่งอุทานนี้ในเวลานั้น  ว่าดังนี้:-