Book,Page,LineNumber,Text
06,0007,001,<H2>ตติยสมันตปาสาทิกา  อรรถกถาพระวินัยปิฎก</H2>
06,0007,002,<H2>มหาขันธกวรรณนา  มหาวรรค</H2>
06,0007,003,<H2>อปโลกถา</H2>  
06,0007,004,พระมหาเถระทั้งหลาย   ผู้รู้เนื้อความในขันธกะ   ได้สังคายนาขันธกะ
06,0007,005,อันใด   เป็นลำดับแห่งการสังคายนาปาติโมกข์ทั้ง ๒.  บัดนี้ถึงลำคับสังวรรณนา
06,0007,006,"แห่งขันธกะนั้นแล้ว,    เพราะฉะนั้น   สังวรรณนานี้จึงเป็นแต่อธิบายความยังไม่"
06,0007,007,"ชัดเจนแห่งขันธกะนั้น,   เนื้อความเหล่าใด   แห่งบทเหล่าใด   ข้าพเจ้าทั้งหลาย"
06,0007,008,ได้ประกาศแล้วในบทภาชนีย์     ถ้าว่าข้าพเจ้าจะต้องกล่าวซ้ำเนื้อความเหล่านั้น
06,0007,009,"แห่งบทเหล่านั้นอีกไซร้,  เมื่อไรจักจบ.  ส่วนเนื้อความเหล่าใดชัดเจนแล้ว  จะมี"
06,0007,010,ประโยชน์อะไรด้วยการสังวรรณนาเนื้อความเหล่านั้น.     ก็แลเนื้อความเหล่าใด
06,0007,011,ยังไม่ชัดเจน   ด้วยอธิบายและอนุสนธิ   และด้วยพยัญชนะ   เนื้อความเหล่านั้น
06,0007,012,ไม่พรรณนาไว้ใคร ๆ ก็ไม่สามารถจะทราบได้.  เพราะฉะนั้น   จึงมีสังวรรณนา
06,0007,013,นัยเนื้อความเหล่านนั้น   ดังนี้:-
06,0007,014,<H1>อรรถกถาโพธิกถา</H1>      
06,0007,015,ในคำว่า  <B>เตน สมเยน  พุทฺโธ ภควา อุรุเวลายํ  วิหรติ  นชฺชา
06,0007,016,เนรญฺชราย   ตีเร โพธิรุกฺขมูเล ปฐมาภิสมฺพุทฺโธ</B>  นี้.
06,0007,017,ถึงจะไม่มีเหตุพิเศษเพราะตติยาวิภัตติ  เหมือนในคำที่ว่า  <B>เตน  สม-
06,0007,018,"เยน  พุทฺโธ  ภควา  เวรญฺชยํ</B>     เป็นต้น   ก็จริงแล,  แต่โวหารนี้   ท่านยก"
06,0007,019,ขึ้นด้วยตติยาวิภัตติเหมือนกัน       เพราะเพ่งวินัย    เพราะฉะนั้น    ผู้ศึกษาพึง