Book,Page,LineNumber,Text 06,0026,001,

อรรถกถาราชายตนกถา

06,0026,002,บทว่า มุจฺจลินฺทมูลา ได้แก่ จากโคนต้นไม้จิก ซึ่งทั้งอยู่ในแถบ 06,0026,003,ทิศปราจีนแต่มหาโพธิ์. 06,0026,004,บทว่า ราชายตนํ มีความว่า เสด็จเข้าไปยังโคนไม้เกต ซึ่งตั้งอยู่ 06,0026,005,ด้านทิศทักษิณ. 06,0026,006,ข้อว่า เตน โข ปน สมเยน มีคำถามว่า โดยสมัยไหน ? 06,0026,007,ตอบว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับนั่งด้วยการนั่งขัดสมาธิอย่างเดียวตลอด 06,0026,008,๗ วันที่โคนต้นไม้เกต ท้าวสักกเทวราชทรงทราบว่า ต้องมีกิจเนื่องด้วยพระ 06,0026,009,กระยาหาร จึงทรงน้อมถวายผลสมอเป็นพระโอสถ ในเวลาอรุณขึ้น ณ วันที่ 06,0026,010,ทรงออกจากสมาธิทีเดียว. พระผู้มีพระภาคเจ้าเสวยผลสมอพระโอสถนั้น พอ 06,0026,011,เสวยเสร็จเท่านั้น ก็ได้มีกิจเนื่องด้วยพระสรีระ ท้าวสักกะได้ถวายน้ำบ้วนพระ 06,0026,012,โอษฐ์แล้ว. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบ้วนพระโอษฐ์แล้วประทับนั่งที่โคนต้นไม้ 06,0026,013,นั้นนั่นแล. เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับนั่งในเมื่ออรุณขึ้นแล้ว ด้วยประการ 06,0026,014,อย่างนั้น. ก็โดยสมัยนั้นแล. 06,0026,015,สองบทว่า ตปุสฺสภลฺลกา วาณิชา ได้แก่ พานิชสองพี่น้อง คือ 06,0026,016,ตปุสสะ ๑ ภัลลิกะ ๑. 06,0026,017,บทว่า อุกฺกลา ได้แก่ จากอุกกลชนบท. 06,0026,018,สองบทว่า ตํ เทสํ มีความว่า สู่ประเทศเป็นที่เสด็จอยู่ของพระผู้มี 06,0026,019,พระภาคเจ้า. 06,0026,020,ถามว่า ก็พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จอยู่ในประเทศไหนเล่า ?