Book,Page,LineNumber,Text
17,0028,001,อีกอย่างหนึ่ง   ด้วยคำว่า  <B>เอวมฺเม  สุตํ</B>     พระเถระ   ยังความเป็น     
17,0028,002,ผู้ไม่มีศรัทธาในธรรมนี้ของเทวดาและมนุษย์ทั้งปวงให้หมดไป     ให้เกิด
17,0028,003,ความถึงพร้อมแห่งศรัทธา   (โดย)    ไม่อ้างว่า    สูตรนั้นท่านให้เกิดเอง
17,0028,004,(และ)   เปิดเผยการฟังมาก่อนว่า  สูตรนี้  ข้าพเจ้าได้รับมาต่อพระพักตร์
17,0028,005,<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>พระองค์นั้นผู้องอาจด้วยเวลารัชชธรรม  ๔  ทรงไว้ซึ่ง
17,0028,006,พลญาณ  ๑๐   ทรงดำรงอยู่ในฐานะผู้อาจหาญ   บันลือสีหนาทได้   สูงสุด
17,0028,007,กว่าสัตว์ทุกจำพวก  เป็นใหญ่โดยพระธรรม   เป็นพระธรรมราชา   เป็น
17,0028,008,พระธรรมาธิบดี   เป็นประทีปโดยธรรม    เป็นที่พึ่งโดยธรรม    เป็น
17,0028,009,พระเจ้าจักรพรรดิผู้ประเสริฐโดยพระสัทธรรม   ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ  ไม่
17,0028,010,ควรทำความสงสัย    หรือความเคลือบแคลงในอรรถ   ในธรรม   ในบท 
17,0028,011,หรือในพยัญชนะ  ในสูตรนี้แล.    เพราะเหตุนั้น     ท่านจึงกล่าวคำนี้ไว้ว่า
17,0028,012,<B>พระสาวกของพระโคดมกล่าวอยู่อย่างนี้ว่า   ข้าพเจ้า
17,0028,013,ได้ฟังมาแล้วอย่างนี้  ยังอศรัทธาให้พินาศ  ยังศรัทธา
17,0028,014,ในศาสนาให้เจริญ  ดังนี้.</B>
17,0028,015,<H1>อธิบาย  สมย  ศัพท์</H1>
17,0028,016,บทว่า    เอกํ    เป็นบทแสดงไขถึงจำนวนนับ.     บทว่า  สมยํ  เป็น
17,0028,017,บทแสดงเวลาที่กำหนดไว้แล้ว    สองบทว่า    เอกํ    สมยํ     เป็นบทแสดง
17,0028,018,เวลาที่ไม่กําหนดแน่นอน.    สมย   ศัพท์  ในบทว่า    เอกํ   สมยํ    นั้น
17,0028,019,ย่อมปรากฏในอรรถว่า
17,0028,020,สมวายะ   (พร้อมเพรียง)   ขณะ  กาล  สมูหะ  (การ
17,0028,021,ประชุม)   เหตุ  ทิฏฐิ   ปฏิลาภะ  (การได้)  ปหานะ
17,0028,022,(การละ)    และปฏิเวธะ   (การแทงตลอด).