Book,Page,LineNumber,Text
17,0043,001,สูตรทั้งสิ้นนั้น   คือที่จะพึงตรัสในบัดนี้.    
17,0043,002,ก็นิทานพจน์ใด ที่ประดับประดาด้วยกาละ เทศะ ผู้แสดง เรื่องราว
17,0043,003,บริษัท  และประเทศ  เหมือนท่าน้ำอันมีภูมิภาคขาวสะอาดเดียรดาษด้วยเมล็ด
17,0043,004,ทรายคล้ายสุธาดลอันเกลื่อนกล่นไปด้วยแก้วมุกดา  มีบันไดอันพิลาสรจนา
17,0043,005,ด้วยแผ่นศิลาที่ขัดไว้จนไร้ราคี   เพื่อง่ายต่อการลงสู่สระโบกขรณีที่สล้างไป
17,0043,006,ด้วยดอกบัวเขียว  มีน้ำใสสะอาดรสจืดสนิท  เหมือนบันไดอันมีชั้นละเอียด
17,0043,007,อ่อนสำเร็จด้วยงาช้าง     งามรุ่งเรืองเกิงแต่รัศมีของพวงแก้วมณีที่ร้อยด้วย
17,0043,008,ลวดทองคำ     เพื่อสะดวกต่อการก้าวขึ้นสู่พระมหาปราสาท     มีฝาจัดได้
17,0043,009,สมส่วน   แลกั้นด้วยไพทีอันวิจิตรที่มีองค์   ( ดูเสมือน)   จะเคลื่อนไหว
17,0043,010,ได้  เสมือนมีประสงค์จะให้สูงเสียดทางเดินของดวงดาว  เหมือนมหาทวาร
17,0043,011,ที่มีบานกว้างใหญ่อันติดตั้งไว้ดีแล้ว        เพริศแพร้วเรืองรองด้วยทองเงิน
17,0043,012,มณี   มุกดา และแก้วประพาฬเป็นอาทิ  เพื่อสะดวกต่อการเข้าไปสู่คฤหาสน์
17,0043,013,อัน โสภิตไปด้วยอิสสริยสมบัติ อัน โอฬาร   เป็นสถานขวักไขว่ ไปด้วยผู้คนที่
17,0043,014,พูดจาหัวเราะขัยเสียงอันไพเราะประสานกับเสียงกระทบของกำไลทองที่
17,0043,015,คล้องไว้เป็นระเบียบ  อัน<B>พระอานนทเถระเจ้า</B>กล่าวไว้แล้ว   การพรรณนา
17,0043,016,ความแห่งนิทานพจน์นั้น  เป็นอันจบบริบูรณ์    ด้วยประการฉะนี้.
17,0043,017,<H1>เหตุเกิดพระสูตร  ๔  อย่าง</H1>
17,0043,018,บัดนี้  ถึงลำดับโอกาสที่จะพรรณนาพระสูตรที่<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>
17,0043,019,ทรงยกขึ้นแสดงโดยนัยมีอาทิว่า  <B>สพฺพธมฺมมูลปริยายํ</B>  ดังนี้.  ก็การ
17,0043,020,พรรณนาพระสูตรนี้   เพราะเมื่อได้พิจารณาเหตุที่ทรงยกพระสูตรขึ้นแสดง
17,0043,021,แล้ว  จึงกล่าวย่อมแจ่มแจ้ง    ฉะนั้น   ข้าพเจ้าจักวิจารณ์เหตุที่ทรงยก