Book,Page,LineNumber,Text
19,0026,001,<H1>สรรเสริญทิพยจักษุ</H1>
19,0026,002,[๓๗๒]  เมื่อท่านพระเรวตะกล่าวอย่างนี้แล้ว   ท่านพระสารีบุตร
19,0026,003,ได้กลาวกะท่านพระอนุรุทธะว่า    ท่านอนุรุทธะปฏิภาณตามที่เป็นของ
19,0026,004,ตน ท่านเรวตะพยากรณ์แล้ว  บัดนี้   เราขอถามท่านอนุโทธะในข้อนั้นว่า
19,0026,005,ป่าโคสิงคสาลวันป็นสถานน่ารื่นรมย์ ราตรีแจ่มกระจ่าง  ไม้สาละมีดอกบาน
19,0026,006,สะพรั่งทั่วต้น กลิ่นคล้ายทิพย์  ย่อมฟุ้งไป ท่านอนุรุทธะ ป่าโคสิงคสาลวัน
19,0026,007,จะพึงงามด้วยภิกษุเห็นปานไร.
19,0026,008,ท่านอนุรุทธะตอบว่า ท่านสารีบุตร  ภิกษุในพระศาสนานี้  ย่อมตรวจ
19,0026,009,ดูโลกพันหนึ่งด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์  ล่วงจักษุของมนุษย์ เปรียบเหมือน
19,0026,010,บุรุษผู้มีจักษุขึ้นปราสาทอันงดงามชั้นบน พึงแลดูมณฑลแห่งกงตั้งพันได้ฉัน
19,0026,011,ใด ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมตรวจดูโลกพันหนึ่งด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์
19,0026,012,ล่วงจักษุของมนุษย์ ท่านสารีบุตร  ป่าโคสิงคสาลวัน พึงงามด้วยภิกษุเห็น
19,0026,013,ปานนี้แล.
19,0026,014,[๓๗๓] เมื่อท่านพระอนุรุทธะกล่าวอย่างนี้แล้ว ท่านพระสารีบุตร
19,0026,015,ได้กล่าวกะท่านพระมหากัสสปะว่า  ท่านกัสสปะปฏิภาณตามที่เป็นของตน
19,0026,016,ท่านอนุรุธทธะพยากรณ์แล้ว  บัดนี้  เราขอถามท่านมหากัสสปะในข้อนั้น
19,0026,017,ว่า  ป่าโคสิงคสาลวันเป็นสถานน่ารื่นรมย์ ราตรีแจ่มกระจ่าง  ไม้สาละ
19,0026,018,มีดอกบานสะพรั่งทั่วต้น  กลิ่นคล้ายทิพย์ย่อมฟุ้งไป ท่านกัสสปะ ป่าโคสิงค-
19,0026,019,สาลวัน จะพึงงามด้วยภิกษุเห็นปานไร.                                       
19,0026,020,ท่านพระมหากัสสปะตอบว่า ท่านสารีบุตร  ภิกษุในพระศาสนานี้
19,0026,021,ตนเองอยู่ในป่าเป็นวัตร  และกล่าวสรรเสริญคุณแห่งความเป็นผู้อยู่ในป่าเป็น
19,0026,022,วัตรด้วย  ตนเองเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร  และกล่าวสรรเสริญคุณแห่งความ
19,0026,023,เป็นผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรด้วย  ตนเองถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตร  และกล่าว