Book,Page,LineNumber,Text
19,0035,001,เวลาเช้า  ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลาเช้า  เธอหวังจะอยู่ด้วยวิหารสมา-
19,0035,002,บัติใดในเวลาเที่ยง ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลาเที่ยง เธอหวังจะอยู่
19,0035,003,ด้วยวิหารสมาบัติใดในเวลาเย็น ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลาเย็นฉันนั้น
19,0035,004,เหมือนกัน  ก่อนท่านมหาโมคคัลลานะ ป่าโคสิงคสาลวันพึงงามด้วยภิกษุ 
19,0035,005,เห็นปานนี้แล.
19,0035,006,พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า  ดีละ  ดีละ   โมคคัลลานะ สารีบุตรเมื่อจะ
19,0035,007,พยากรณ์โดยชอบพึงพยากรณ์ตามนั้น ด้วยว่า สารีบุตรยังจิตให้เป็นไปใน
19,0035,008,อำนาจ และไม่เป็นไปตามอำนาจของจิต เธอหวังจะอยู่ด้วยวิหารสมาบัติใดใน
19,0035,009,เวลาเช้า  ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลาเช้า เธอหวังจะอยู่ด้วยวิหารสมา-
19,0035,010,บัติใดในเวลาเที่ยง  ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลาเที่ยง เธอหวังจะอยู่
19,0035,011,ด้วยวิหารสมาบัติใดในเวลาเย็น     ก็อยู่ด้วยวิหารสมาบัตินั้นได้ในเวลา
19,0035,012,เย็น.                     
19,0035,013,<H1>สรรเสริญความสิ้นอาสวะ</H1>
19,0035,014,[๓๘๒]  เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว ท่านพระสารีบุตร
19,0035,015,ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ   คำของใครหนอ
19,0035,016,เป็นสุภาษิต.
19,0035,017,พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า   ก่อนสารีบุตร  คำของพวกเธอทั้ง
19,0035,018,หมด    เป็นสุภาษิตโดยปริยาย  ก็แต่พวกเธอจงฟังคำของเรา  ถามว่า  ป่าโคสิงค-
19,0035,019,สาลวัน  จะพึงงามด้วยภิกษุเห็นปานไรนั้น  เราตอบว่า    ดูก่อนสารีบุตร
19,0035,020,ภิกษุในศาสนานี้   กลับจากบิณฑบาตในเวลาหลังภัตแล้ว นั่งขัดสมาธิตั้งกาย
19,0035,021,ให้ตรง  ดำรงสติมั่นเฉพาะหน้าว่า  จิตของเรายังไม่หมดความถือมั่น ยังไม่