Book,Page,LineNumber,Text
20,0001,001,<H1>พระสุตตันตปิฎก
20,0001,002,มัชฌิมนิกาย  มัชฌิมปัณณาสก์
20,0001,003,เล่มที่  ๒  ภาคที่  ๑</H1>
20,0001,004,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
20,0001,005,<H1>๑  คหปติวรรค
20,0001,006,๑. กันทรกสูตร</H1>
20,0001,007,<H2>สติปัฏฐาน  ๔  เป็นธรรมสำหรับผู้ยังต้องศึกษา</H2>
20,0001,008,[๑]   ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้.
20,0001,009,สมัยหนึ่ง   พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่  ณ   ฝั่งสระโบกขรณี    ชื่อ
20,0001,010,<B>คัคครา</B>   เขตนครจัมปา  พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่  ครั้งนั้นบุตรนายหัตถา-
20,0001,011,จารย์ชื่อ<B>เปสสะ</B>และปริพาชกชื่อ<B>กันทรกะ</B>      เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึง
20,0001,012,ที่ประทับ  ครั้นแล้ว  นายเปสสหัตถาโรหบุตร  ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า
20,0001,013,แล้วนั่ง ณ  ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง    ส่วนกันทรกปริพาชกได้ปราศรัยกับพระผู้มี
20,0001,014,พระภาคเจ้า  ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว    ได้ยืนอยู่  ณ  ที่
20,0001,015,ควรส่วนข้างหนึ่ง  แล้วเหลียวดูภิกษุสงฆ์ผู้นิ่งเงียบอยู่   แล้วได้กราบทูลพระผู้มี
20,0001,016,พระภาคเจ้าว่า  น่าอัศจรรย์  ท่านพระโคดม   ไม่เคยมี   ท่านพระโคดม  เพียง
20,0001,017,เท่านี้    ท่านพระโคดมชื่อว่าทรงให้ภิกษุสงฆ์ปฏิบัติชอบแล้ว    ท่านพระโคดม
20,0001,018,พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเหล่าใดได้มีแล้วในอดีตกาล   แม้พระผู้มีพระภาค-