Book,Page,LineNumber,Text
22,0003,001,นิ.    ท่านผู้มีอายุ   ข้อนี้หามิได้เลย.   
22,0003,002,เรา.  ท่านนิครนถ์   พวกท่านทราบการละอกุศลธรรม   การบำเพ็ญ
22,0003,003,กุศลธรรมในปัจจุบันละหรือ.
22,0003,004,นิ.    ท่านผู้มีอายุ   ข้อนี้หามิได้เลย.
22,0003,005,[๔]  เรา. ท่านนิครนถ์   เท่าที่พูดกันมานี้เป็นอันว่า    พวกท่านไม่
22,0003,006,ทราบว่า   เราทั้งหลายได้มีแล้วในก่อน   มิใช่ไม่ได้มีแล้ว   ไม่ทราบว่า   เราทั้ง
22,0003,007,หลายได้ทำบาปกรรมไว้ในก่อน   มิใช่ไม่ได้ทำไว้    ไม่ทราบว่า   เราทั้งหลาย
22,0003,008,ได้ทำบาปกรรมอย่างนี้บ้าง ๆ ไม่ทราบว่า   ทุกข์เท่านี้ เราสลัดได้แล้ว   หรือว่า
22,0003,009,ทุกข์เท่านี้ เราต้องสลัดเสีย  หรือว่าเมื่อทุกข์เท่านี้ เราสลัดได้แล้ว   ทุกข์ทั้งหมด
22,0003,010,ก็จักเป็นอันไม่มีไปเอง  ไม่ทราบการละอกุศลธรรม   การบำเพ็ญกุศลธรรมใน
22,0003,011,ปัจจุบัน  เมื่อเป็นเช่นนี้   ท่านนิครนถ์ไม่สมควรจะพยากรณ์ว่า  บุรุษบุคคลนี้ 
22,0003,012,ย่อมเสวยเวทนาอย่างใดอย่างหนึ่ง  ไม่ว่าสุข   ทุกข์  หรือมิใช่ทุกข์มิใช่สุข   ข้อ
22,0003,013,นั้นทั้งหมดก็เพราะเหตุแห่งกรรมที่ตนทำไว้แต่ก่อน ทั้งนี้  เพราะกรรมเก่าหมด
22,0003,014,ด้วยตบะ   ไม่ทำกรรมใหม่   ก็จักไม่มีผลต่อไป   เพราะไม่มีผลต่อไป   ก็จัก
22,0003,015,สิ้นกรรม    เพราะสิ้นกรรม    ก็จักสิ้นทุกข์    เพราะสิ้นทุกข์    ก็จักสิ้นเวทนา
22,0003,016,เพราะสิ้นเวทนา  ทุกข์ทั้งปวงจักไม่มีไปเอง.
22,0003,017,ท่านนิครนถ์  ก็ถ้าพวกท่านพึงทราบว่า  เราทั้งหลายได้มีแล้วแต่ก่อน
22,0003,018,มิใช่ไม่ได้มีแล้ว  พึงทราบว่า  เราทั้งหลายได้ทำบาปกรรมไว้แต่ก่อน  มิใช่ไม่
22,0003,019,ได้ทำไว้   พึงทราบว่า   เราทั้งหลายได้ทำบาปกรรมอย่างนี้บ้าง ๆ พึงทราบว่า
22,0003,020,ทุกข์เท่านี้ เราสลัดได้แล้ว   หรือว่าทุกข์เท่านี้ เราต้องสลัดเสีย   หรือว่าเมื่อทุกข์
22,0003,021,เท่านี้ เราสลัดได้แล้ว  ทุกข์ทั้งหมดก็เป็นอันไม่มีไปเอง   พึงทราบการละอกุศล
22,0003,022,ธรรม  การบำเพ็ญกุศลธรรมในปัจจุบัน เมื่อเป็นเช่นนี้   ท่านนิครนถ์  ควรจะ