Book,Page,LineNumber,Text
26,0008,001,โพชฌงค์   โพชฌงค์  หรือพระเจ้าข้า  ธรรมเหล่านี้   พระองค์ตรัสเรียกว่า 
26,0008,002,นีวารณะ  นีวารณะ   หรือพระเจ้าข้า  ธรรมเหล่านี้พระองค์ตรัสเรียกว่า
26,0008,003,ปัญจุปาขันธ์หรือพระเจ้าข้า   ในโลกนี้อะไรเป็นทรัพย์เครื่องปลื้มใจ
26,0008,004,อันประเสริฐที่สุดของคน  พระผู้มีพระภาคเจ้าอันชนมีบริษัท  ๔  เป็นต้น
26,0008,005,นั้นทูลถามแล้วอย่างนี้  ได้ตรัสพระสูตรเหล่าใด  มีโพชฌังคสังยุต  เป็นต้น
26,0008,006,หรือแม้สูตรอื่นใดมีเทวดาสังยุต  สักกปัญหสูตร  จูฬเวทัลลสูตร   มหา-
26,0008,007,เวทัลลสูตร   สามัญญผลสูตร  อาฬวกสูตร   สูจิโลมสูตร  และขรโลมสูตร
26,0008,008,เป็นต้น  พระสูตรเหล่านั้นชื่อว่า  <B>มีเหตุตั้งพระสูตรเป็นไปด้วยอำนาจ
26,0008,009,คำทูลถาม.</B>
26,0008,010,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอาศัยเกิดขึ้นแล้วตรัสพระสูตรเหล่านั้น
26,0008,011,ใด  คือ  ธัมมทายาทสูตร  มังสูปมสูตร  ทารุขันธูปมสูตร  อัคคิขันธูปม-
26,0008,012,สูตร  เผณปิณฑูปมสูตร (และ)  ปาริฉัตตกูปมสูตร  เป็นต้น  พระสูตร
26,0008,013,เหล่านั้นชื่อว่า  <B>เหตุตั้งพระสูตรคือเกิดเรื่องขึ้น.</B>
26,0008,014,บรรดาเหตุตั้ง  (พระสูตร)  ๔  อย่างเหล่านี้  ดังว่ามานี้  ปฏิจจ-
26,0008,015,สมุปบาทสูตรนี้  ชื่อว่ามีเหตุตั้ง  (พระสูตร)  คือ     อัธยาศัยคนอื่น.
26,0008,016,จริงอยู่        <B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ทรงตั้งพระสูตรนี้ไว้ด้วยอำนาจอัธยาศัย
26,0008,017,บุคคลอื่น   ถามว่า   ทรงตั้งไว้ด้วยอำนาจอัธยาศัยบุคคลชนิดไหน.   ตอบว่า
26,0008,018,ชนิดอุคฆติตัญญู.
26,0008,019,จริงอยู่  <H1>บุคคลมี ๔</H1>  จำพวก  คือ  อุคฆติตัญญู  วิปจิตัญญู  เนยยะ
26,0008,020,(และ)  ปทปรมะ.  บรรดาบุคคล  ๔  จำพวกนั้น  บุคคลที่ได้ตรัสรู้ธรรม
26,0008,021,พร้อมกับเวลาที่ท่านยกหัวข้อธรรมขึ้นแสดง   นี้เรียกว่า   <B>อุคฆติตัญญู.</B>
26,0008,022,บุคคลที่ตรัสรู้ธรรมในเมื่อท่านขยายความของข้อธรรมที่ท่านกล่าวไว้