Book,Page,LineNumber,Text
26,0019,001,ภิกฺขู ความว่า ภิกษุจำนวน ๕๐๐ รูปเหล่านั้นมีจิตยินดี เป็นพระ
26,0019,002,ขีณาสพแล้ว. บทว่า ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุํ ความว่า (ภิกษุเหล่านั้น)
26,0019,003,พากันชื่นชมพระดำรัสพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ตรัสด้วยพระสุรเสียงดังเสียง
26,0019,004,พรหมไพเราะดุจเสียงนกการเวก ระรื่นโสตเสมือนกับอมฤดาภิเษกโสรจสรง
26,0019,005,หทัยบัณฑิตชน อธิบายว่า อนุโมทนา รับพร้อมกันแล้ว. เพราะเหตุนั้น
26,0019,006,พระโบราณาจารย์ จึงกล่าวว่า
26,0019,007,สุภาสิตํ สุลปิตํ เอตํ สาธุติ ตาทิโน
26,0019,008,อนุโมทมานา สิรสา สมฺปฏิจฺฉึสุ ภิกฺขโว.
26,0019,009,ภิกษุทั้งหลายอนุโมทนาต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า
26,0019,010,ผู้คงที่ว่า พระดำรัสพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงภาษิตแล้ว
26,0019,011,ตรัสไว้แล้ว ยังประโยชน์ให้สำเร็จ ดังนี้ รับพร้อม
26,0019,012,กันแล้วด้วยเศียรเกล้า.
26,0019,013,จบอรรถกถาปฏิจจสมุปบาทสูตรที่ ๑
26,0019,014,๒. วิภังคสูตร
26,0019,015,ว่าด้วยการจำแนกปฏิจจสมุปบาท
26,0019,016,[๔] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของ
26,0019,017,ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า
26,0019,018,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตจักแสดง จักจำแนกปฏิจจสมุปบาทแก่
26,0019,019,พวกเธอ พวกเธอจงฟังปฏิจจสมุปบาทนั้น จงใส่ใจให้ดีเถิด เราตถาคต
26,0019,020,จักกล่าว ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว.