Book,Page,LineNumber,Text
27,0013,001,พระอริยะทั้งหลายเห็นด้วยญาณ และไม่บรรลุธรรมที่พระอริยะบรรลุ
27,0013,002,แล้ว พึงทราบว่าไม่เห็นพระอริยะ เพราะไม่เห็นธรรมอันกระทำ
27,0013,003,ความเป็นพระอริยะ และไม่เห็นความเป็นพระอริยะ.
27,0013,004,บทว่า อริยธมฺมสฺส อโกวิโท ได้แก่ผู้ไม่ฉลาดในอริยธรรมต่าง
27,0013,005,โดยสติปัฏฐานเป็นต้น ก็ในคำว่า อริยธมฺเม อวินีโต มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้
27,0013,006,ขึ้นชื่อว่าวินัย มี ๒ อย่าง ใน ๒ อย่างนี้
27,0013,007,แต่ละอย่างแบ่งเป็น ๕ อย่าง ท่านเรียกปุถุชนนี้
27,0013,008,ว่า มิได้รับแนะนำ เพราะไม่มีวินัยนั้น.
27,0013,009,ก็วินัยนี้มี ๒ อย่าง คือ สังวรวินัย ๑ ปหานวินัย ๑ และในวินัย
27,0013,010,๒ อย่างนี้ วินัยแต่ละอย่างแบ่งเป็น ๕ อย่าง.
27,0013,011,แม้สังวรวินัยก็มี ๕ อย่าง คือ สีลสังวร สติสังวร ญาณสังวร
27,0013,012,ขันติสังวร วิริยสังวร.
27,0013,013,แม้ปหานวินัยก็มี ๕ อย่าง คือ ตทังคปหาน วิกขัมภนปหาน
27,0013,014,สมุจเฉทปหาน ปฏิปัสสัทธิปหาน นิสสรณปหาน.
27,0013,015,ใน ๕ อย่างนั้น สังวรในประโยคว่า อิมินา ปาฏิโมกฺขสํวเรน
27,0013,016,อุเปโต โหติ สมุเปโต ภิกษุเป็นผู้เข้าถึงแล้ว เข้าถึงพร้อมแล้ว ด้วย
27,0013,017,ปาฏิโมกขสังวรนี้ นี้ชื่อว่า สีลสังวร สังวรในประโยคว่า รกฺขติ จกฺขุนฺทฺริยํ
27,0013,018,จกฺขุนฺทฺริเย สํวรํ อาปชฺชติ ภิกษุย่อมรักษาจักขุนทรีย์ ถึงความสำรวม
27,0013,019,ในจักขุนทรีย์ นี้ชื่อว่า สติสังวร สังวรในคาถาว่า