Book,Page,LineNumber,Text 28,0018,001,ออกแห่งรูป ได้พบความสลัดออกแห่งรูป ได้เห็นด้วยดีด้วยปัญญา ฯลฯ 28,0018,002,เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เราได้เที่ยวแสวงหาคุณแห่งธรรมารมณ์ ได้ 28,0018,003,พบคุณแห่งธรรมารมณ์ ได้เห็นด้วยดีด้วยปัญญา เราได้เที่ยวแสวงหาโทษ 28,0018,004,แห่งธรรมารมณ์ ได้พบโทษแห่งธรรมารมณ์ ได้เห็นด้วยดีด้วยปัญญา 28,0018,005,เราได้เทียวแสวงหาความสลัดออกแห่งธรรมารมณ์ ได้พบความสลัดออก 28,0018,006,แห่งธรรมารมณ์ ได้เห็นด้วยดีด้วยปัญญา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรายังไม่ 28,0018,007,รู้ตามความเป็นจริง ซึ่งคุณแห่งอายตนะภายนอก ๖ เหล่านี้โดยเป็นคุณ 28,0018,008,ซึ่งโทษโดยความเป็นโทษ ซึ่งความสลัดออกโดยเป็นความสลัดออก เพียงใด 28,0018,009,ฯลฯ ก็ญาณทัสสนะเกิดขึ้นแล้วแก่เราว่าความหลุดพ้นของเราไม่กำเริบ ชาติ 28,0018,010,นี้เป็นที่สุด บัดนี้ภพใหม่ไม่มี. 28,0018,011,จบ ทุติยอัสสาทสูตรที่ ๔ 28,0018,012,

อรรถกถาอัสสาทสูตรที่ ๓ - ๔

28,0018,013,ในสูตรที่ ๓ และสูตรที่ ๔ ก็เหมือนกัน ( กับสูตรที่ ๑ - ๒ ) 28,0018,014,จบ อรรถกถาอัสสาทสูตรที่ ๓ - ๔ 28,0018,015,

๕. ปฐมโนอัสสาทสูตร

28,0018,016,

ว่าด้วยการปฏิเสธคุณและโทษแห่งอายตนะ

28,0018,017,[ ๑๗ ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าคุณแห่งจักษุจักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ 28,0018,018,ทั้งหลายก็จะไม่พึงกำหนัดในจักษุ แต่เพราะคุณในจักษุมีอยู่ ฉะนั้น สัตว์ 28,0018,019,ทั้งหลายจึงกำหนัดในจักษุ ถ้าโทษแห่งจักษุจักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ทั้งหลาย