Book,Page,LineNumber,Text 30,0013,001,[๒๒] ดูก่อนอานนท์ สัมมาสมาธิที่บุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มาก 30,0013,002,แล้ว มีการกำจัดราคะเป็นที่สุด มีการกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีการกำจัดโมหะ 30,0013,003,เป็นที่สุด. 30,0013,004,[๒๓] ดูก่อนอานนท์ ข้อว่า ยานอันประเสริฐ เป็นชื่อของอริย- 30,0013,005,มรรคประกอบด้วยองค์ ๘ นี้เอง เรียกกันว่า พรหมยานบ้าง ธรรมยานบ้าง 30,0013,006,รถพิชัยสงครามอันยอดเยี่ยมบ้าง นั้นพึงทราบโดยปริยายนี้แล. 30,0013,007,พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณภาษิตนี้จบลง 30,0013,008,แล้ว จึงตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า 30,0013,009,[๒๔] อริยมรรคญาณนั้นมีธรรม คือ ศรัทธา 30,0013,010,กับปัญญาเป็นแอก มีศรัทธาเป็นทูบ มีหิริ 30,0013,011,เป็นงอน มีใจเป็นเชือกชัก มีสติเป็นสารถี 30,0013,012,ผู้ควบคุม รถนี้มีศีลเป็นเครื่องประดับ มี 30,0013,013,ฌานเป็นเพลา มีความเพียรเป็นล้อ มี 30,0013,014,อุเบกขากับสมาธิเป็นทูบ ความไม่อยากได้ 30,0013,015,เป็นประทุน กุลบุตรใดมีความไม่พยาบาท 30,0013,016,ความไม่เบียดเบียน และวิเวกเป็นอาวุธ มี 30,0013,017,ความอดทนเป็นเกราะหนัง กุลบุตรนั้น 30,0013,018,ย่อมเป็นไปเพื่อความเกษมจากโยคะ พรหม 30,0013,019,ยานอันยอดเยี่ยมนี้ เกิดแล้วในตนของ 30,0013,020,บุคคลเหล่าใด บุคคลเหล่านั้นเป็นนัก- 30,0013,021,ปราชญ์ ย่อมออกไปจากโลกโดยความแน่ 30,0013,022,ใจว่า มีชัยชนะโดยแท้. 30,0013,023,จบพราหมณสูตรที่ ๔