Book,Page,LineNumber,Text
33,0021,001,เจ้าจงให้พวกเขานั่งตามชอบใจเถิด.    พระราชกุมารเหล่านั้น     ได้รับ 
33,0021,002,อารักขาตลอดคืนยังรุ่ง   ก็ประทับนั่งในกลีบดอกปทุมทำนองนั้นนั่นแหละ
33,0021,003,จนอรุณจับฟ้า   พวกราชบุรุษก็กลับไป  รุ่งขึ้น   จึงพากันเข้าไปเฝ้าทูลว่า
33,0021,004,ขอเทวะทั้งหลาย   โปรดทราบเวลาเถิด   พระเจ้าข้า.   ทุกพระองค์ตรัสว่า
33,0021,005,พวกเราไม่ใช่เทวะ   พวกเราชื่อว่า  พระปัจเจกพุทธะ.  พวกเขากราบทูล
33,0021,006,ว่า   ข้าแต่พระลูกเจ้าทั้งหลาย   พระองค์ตรัสพระดำรัสหนัก   พระเจ้าข้า.
33,0021,007,ธรรมดาว่า  พระปัจเจกพุทธะทั้งหลาย   ไม่เป็นเช่นพระองค์ดอก   ต้องมี
33,0021,008,หนวดเครา  ๒  องคุลี   มีบริขาร  ๘  สวมพระกายสิพระเจ้าข้า.    พระราช-
33,0021,009,กุมารเหล่านั้นเอาพระหัตถ์ขวาลูบพระเศียร.   ทันใดนั้นเอง   เพศคฤหัสถ์
33,0021,010,ก็อันตรธานหายไป.  กลายเป็นผู้มีบริขาร ๘ สวมพระวรกาย   แล้วก็เสด็จ
33,0021,011,ไปเงื้อมเขานันทมูลกะ  ทั้งที่มหาชนกำลังมองดูอยู่นั่นแล.
33,0021,012,ฝ่ายพระนางปทุมวดี ก็ทรงเศร้าโศกพระหฤทัยว่า  เราก็มีลูกมาก
33,0021,013,แต่ก็จำพลัดพรากกันไป.  เสด็จทิวงคตด้วยพระโรคนั้นนั่นแล  บังเกิดใน
33,0021,014,สถานของคนทำงานด้วยมือตนเองเลี้ยงชีพ  ในหมู่บ้านใกล้ประตูกรุงราช-
33,0021,015,คฤห์.  ต่อมา  นางมีเหย้าเรือนแล้ว  วันหนึ่ง  กำลังนำข้าวยาคูไปให้สามี
33,0021,016,ก็แลเห็นพระปัจเจกพุทธะ  ๘ องค์      อยู่ในจำนวนบุตรเหล่านั้นของตน
33,0021,017,ซึ่งกำลังเหาะไปในเวลาแสวงหาอาหาร  จึงรีบไปบอกสามีว่า  เชิญดูพระผู้
33,0021,018,เป็นเจ้าปัจเจกพุทธะ  ช่วยนิมนต์ท่านมา   เราจักถวายอาหาร.  สามีพูดว่า
33,0021,019,ขึ้นชื่อว่าพวกนก  ก็บินเที่ยวไปอย่างนั้น  นั่นไม่ใช่พระปัจเจกพุทธะดอก.
33,0021,020,พระปัจเจกพุทธะเหล่านั้น  ก็ลงในที่ไม่ไกลคนทั้ง  ๒  นั้น  ซึ่งกำลังพูดจา
33,0021,021,กันอยู่.  หญิงนั้นก็ถวายโภชนะคือข้าวสวยและกับแกล้มสำหรับตนในวันนั้น
33,0021,022,แด่พระปัจเจกพุทธะเหล่านั้นแล้วนิมนต์ว่า  พรุ่งนี้   ท่านทั้ง  ๘   ขอโปรด