Book,Page,LineNumber,Text 33,0042,001,นาง. ดีแล้วจ้ะพี่ท่าน แต่ขอให้พี่ท่านจงทำความประสงค์ของ 33,0042,002,น้องอย่างหนึ่งให้บริบูรณ์ทีเถิด ขอพี่ท่านให้น้องได้สวมกอดพี่ทั้งด้านหน้า 33,0042,003,และด้านหลังโดยทำนองที่แต่งตัวอยู่อย่างนี้นี่แหละ. 33,0042,004,โจรก็รับปากว่า ได้สิจ๊ะ. 33,0042,005,นางทราบว่า โจรรับปากแล้วก็สวมกอดข้างหน้าแล้วก็ทำเป็นที่สวม 33,0042,006,กอดข้างหลัง จึงผลักเขาตกเหวไป. เขาเมื่อตกลงไปก็แหลกละเอียดไปใน 33,0042,007,อากาศนั่นแหละ. 33,0042,008,เทวดาผู้สิงสถิตอยู่ที่ภูเขา เห็นความที่นางทำให้โจรเหลกละเอียด 33,0042,009,ไป จึงได้กล่าวคาถาด้วยประสงค์จะสรรเสริญ มีดังนี้ว่า 33,0042,010,น โส สพฺเพสุ €าเนสุ ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต 33,0042,011,อิตฺถี จ ปณฺฑิตา โหติ ตติถ ตตฺถ วิจกฺขณา 33,0042,012,น โส สพฺเพสุ ฐาเนสุ ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต 33,0042,013,อิตฺถี จ ปณฺฑิตา โหติ มุหุตฺตมปิ จินฺตเย 33,0042,014,ผู้ชายนั้นมิใช่จะเป็นบัณฑิตไปเสียในที่ทุกสถาน 33,0042,015,แต่ผู้หญิงผู้มีวิจารณญาณในที่นั้นๆ ก็เป็นบัณฑิตได้ 33,0042,016,ผู้ชายนั้นนะมิใช่จะเป็นบัณฑิตไปเสียในที่ทุกสถาน 33,0042,017,แต่ผู้หญิงคิดอ่านแม้ครู่เดียว ก็เป็นบัณฑิตได้. 33,0042,018,ลำดับนั้น นางภัททาจึงคิดว่า เราไม่สามารถจะกลับไปบ้านโดย 33,0042,019,ทำนองนี้ได้ เราไปจากที่นี้แล้วจักบวชสักอย่างหนึ่ง จึงได้ไปยังอาราม 33,0042,020,ของพวกนิครนถ์ขอบรรพชากะพวกนิครนถ์. ทีนั้นพวกนิครนถ์เหล่านั้น 33,0042,021,กล่าวกะนางว่า จะบวชโดยทำนองไหน. 33,0042,022,สิ่งใดเป็นของสูงสุดในบรรพชาของท่าน ขอท่านจงการทำสิ่งนั้น