Book,Page,LineNumber,Text
35,0031,001,ทิฏฐิโยคะ และทำลายอวิชชาเสียได้
35,0031,002,สัตว์เหล่านั้นก็เป็นผู้ปลอดโปร่งจากโยคะ
35,0031,003,ทั้งปวง เป็นมุนีผู้ข้ามพ้นเครื่องผูกแล.
35,0031,004,จบโยคสูตรที่ ๑๐
35,0031,005,จบภัณฑคามวรรคที่ ๑
35,0031,006, อรรถกถาโยคสูตร
35,0031,007,พึงทราบวินิจฉัยในโยคสูตรที่ ๑๐ ดังต่อไปนี้ :-
35,0031,008,กิเลสชื่อว่า โยคะ เพราะผูกสัตว์ไว้ในวัฏฏะ. ในบทว่า กามโยโค
35,0031,009,เป็นอาทิ ความกำหนัดประกอบด้วยกามคุณ ๕ ชื่อว่า กามโยคะ. ความ
35,0031,010,กำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในรูปภพและอรูปภพ ชื่อว่า ภวโยคะ. ความ
35,0031,011,ติดใจในฌานก็อย่างนั้น. ราคะประกอบด้วยสัสสตทิฏฐิ และทิฏฐิ ๖๒ ชื่อว่า
35,0031,012,ทิฏฐิโยคะ. ความไม่รู้ในสัจจะ ๔ ชื่อว่า อวิชชาโยคะ อีกอย่างหนึ่ง
35,0031,013,ชื่อว่า กามโยคะ เพราะประกอบสัตว์ไว้ในกามะ ชื่อว่า ภวโยคะ เพราะ
35,0031,014,ประกอบสัตว์ไว้ในภพ. ชื่อว่า ทิฏฐิโยคะ เพราะประกอบสัตว์ไว้ในทิฏฐิ.
35,0031,015,ชื่อว่า อวิชชาโยคะ เพราะประกอบสัตว์ไว้ในอวิชชา คำดังกล่าวมานี้ เป็นชื่อ
35,0031,016,ของธรรมที่กล่าวไว้แล้วในหนหลัง. บัดนี้ เมื่อทรงแสดง ขยายธรรมเหล่านั้น
35,0031,017,ให้พิสดาร จึงตรัสว่า กตโม จ ภิกฺขเว เป็นอาทิ. บรรดาบทเหล่านั้น
35,0031,018,บทว่า สมุทยํ คือความเกิด. บทว่า อตฺถงฺคมํ คือความดับ. บทว่า
35,0031,019,อสฺสาทํ คือ ความชุ่มชื่น. บทว่า อาทีนวํ คือ โทษที่มิใช่ความชุ่มชื่น.
35,0031,020,บทว่า นิสฺสรณํ คือความออกไป.