Book,Page,LineNumber,Text
40,0022,001,"เป็นเวลาภิกขาจาร."""
40,0022,002,ถ.  กาลหรือ ?  ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย.
40,0022,003,ภ.  ขอรับ.
40,0022,004,ถ.  ถ้าอย่างนั้น   ท่านทั้งหลายไปเถิด.
40,0022,005,ภ.  ก็ท่านเล่า ?  ขอรับ.
40,0022,006,ถ.  ตาของข้าพเจ้า   เสื่อมเสียแล้ว   ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย.
40,0022,007,เธอทั้งหลายแลดูตาของท่านแล้ว  มีตาเต็มด้วยน้ำตา  ปลอบพระเถระ
40,0022,008,"ว่า ""ท่านผู้เจริญ    ท่านอย่าคิดไปเลย,    กระผมทั้งหลายจักปฏิบัติท่าน"""
40,0022,009,ดังนี้แล้ว   ทำวัตรปฏิบัติที่ควรจะทำเสร็จแล้วเข้าไปสู่บ้าน.    หมู่มนุษย์ไม่
40,0022,010,"เห็นพระเถระ  ถามว่า  ""ท่านเจ้าข้า    พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย"
40,0022,011,"ไปข้างไหนเสีย""   ทราบข่าวนั้นแล้ว   ส่งข้าวต้มไปถวายก่อนแล้ว   ถือเอา"
40,0022,012,บิณฑบาตไปเอง      ไหว้พระเถระแล้ว        ร้องไห้กลิ้งเกลือกอยู่แทบเท้า
40,0022,013,"(ของท่าน)     ปลอบว่า   ""ท่านเจ้าข้า  ข้าพเจ้าทั้งหลายจักรับปฏิบัติ"
40,0022,014,"ท่านอย่าได้คิดไปเลย""     แล้วลากลับ .     ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ส่งข้าวต้มและ"
40,0022,015,ข้าวสวยไปถวายที่วิหารเป็นนิตย์.
40,0022,016,ฝ่ายพระเถระ   ก็กล่าวสอนภิกษุ  ๖๐  รูปนอกนี้เป็นนิรันดร์.   เธอ
40,0022,017,ทั้งหลายตั้งอยู่ในโอวาทของท่าน.    ครั้นจวนวันปวารณา    ก็บรรลุพระ-
40,0022,018,อรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทุกรูป.                 
40,0022,019,<H2>พวกภิกษุไปเฝ้าพระศาสดา</H2>
40,0022,020,ก็แลเธอทั้งหลายออกพรรษาแล้ว   อยากจะเฝ้าพระศาสดา  จึงเรียน
40,0022,021,"พระเถระว่า  ""กระผมทั้งหลายอยากจะเฝ้าพระศาสดา  ขอรับ."""