Book,Page,LineNumber,Text 41,0040,001,ภิกษุ. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็เจ้าศากยะทั้งหลายนั่น ได้กระทำ 41,0040,002,กรรมอะไรไว้ในปางก่อน ? 41,0040,003,พระศาสดา. ในปางก่อน พวกเจ้าศากยะนั่น รวมเป็นพวกเดียวกัน 41,0040,004,โปรยยาพิษในแม่น้ำ. 41,0040,005,"ในวันรุ่งขึ้น ภิกษุทั้งหลายยังกถาให้ตั้งขึ้นในโรงธรรมว่า ""พระ-" 41,0040,006,"เจ้าวิฑูฑภะ ยังเจ้าศากยะทั้งหลายประมาณเท่านี้ให้ตายแล้ว เสด็จมาอยู่," 41,0040,007,"เมื่อมโนรถของตนยังไม่ถึงที่สุดนั่นแล, พาชนมีประมาณเท่านั้น (ไป)" 41,0040,008,"เกิดเป็นภักษาแห่งปลาและเต่าในสมุทรแล้ว."" " 41,0040,009,"พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า "" ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้พวก" 41,0040,010,"เธอนั่งประชุมกันด้วยกถาอะไรหนอ ?"" เมื่อภิกษุเหล่านั้นทูลว่า ""ด้วย" 41,0040,011,"กถาชื่อนี้ "" จึงตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย เมื่อมโนรถของสัตว์เหล่านี้ ยัง" 41,0040,012,"ไม่ถึงที่สุดนั่นแล, มัจจุราชตัดชีวิตินทรีย์แล้ว ให้จมลงในสมุทรคือ" 41,0040,013,"อบาย ๔ ประดุจห้วงน้ำใหญ่ ท่วมทับชาวบ้านอันหลับฉะนั้น"" ดังนี้ " 41,0040,014,แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :- 41,0040,015,๓. ปุปฺผานิ เหว ปจินนฺตํ พฺยาสตฺตมนสํ นรํ 41,0040,016,สุตฺตํ คามํ มโหโฆว มจฺจุ อาทาย คจฺฉติ. 41,0040,017,"""มัจจุ ย่อมพานระผู้มีใจข้องในอารมณ์ต่าง ๆ" 41,0040,018,ผู้เลือกเก็บดอกไม้อยู่เที่ยวไป เหมือนห้วงน้ำใหญ่ 41,0040,019,"พัดชาวบ้านอันหลับแล้วไปฉะนั้น.""" 41,0040,020,

แก้อรรถ

41,0040,021,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า พฺยาสตฺตมนสํ นรํ ความ