Book,Page,LineNumber,Text
43,0002,001,ถึงเสบียงทางของท่านก็หามีไม่ ท่านนั้นจงทำที่พึ่ง
43,0002,002,แก่ตน จงรีบพยายาม จงเป็นบัณฑิต ท่านเป็นผู้มี
43,0002,003,มลทินอันกำจัดได้แล้ว ไม่มีกิเลสเพียงดำเนิน จักไม่
43,0002,004,เข้าถึงชาติชราอีก.
43,0002,005,๒. ผู้มีปัญญาทำกุศลอยู่คราวละน้อย ๆ ทุก ๆ
43,0002,006,ขณะโดยลำดับ พึงกำจัดมลทินของตนได้ เหมือน
43,0002,007,ช่างทองปัดเป่าสนิมของฉะนั้น.
43,0002,008,๓. สนิมตั้งขึ้นแต่เหล็ก ครั้นตั้งขึ้นแต่เหล็กแล้ว
43,0002,009,ย่อมกัดเหล็กนั่นเอง ฉันใด กรรมทั้งหลายของตน
43,0002,010,ย่อมนำบุคคลผู้มักประพฤติล่วงปัญญาชื่อว่า โธนา ไป
43,0002,011,สู่ทุคติ ฉันนั้น.
43,0002,012,๔. มนต์ทั้งหลาย มีอันไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน
43,0002,013,เรือนมีความในหมั่นเป็นมลทิน ความเกียจคร้านเป็น
43,0002,014,มลทินของผิวพรรณ ความประมาทเป็นมลทินของ
43,0002,015,ผู้รักษา.
43,0002,016,๕. ความประพฤติชั่วเป็นมลทินของสตรี ความ
43,0002,017,ตระหนี่เป็นมลทินของผู้ให้ ธรรมอันลามกทั้งหลาย
43,0002,018,เป็นมลทินแล ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า เราจะบอก
43,0002,019,มลทินอันยิ่งกว่ามลทินนั้น อวิชชาเป็นมลทินอย่างยิ่ง
43,0002,020,ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายละมลทินนั่นได้แล้ว ย่อม
43,0002,021,เป็นผู้หมดมลทิน.