Book,Page,LineNumber,Text
43,0028,001,"ก็แม้สามี ย่อมขับไล่สตรีผู้มักประพฤตินอกใจออกไปเสียจากเรือน, สตรี "
43,0028,002,"นั้นไปสู่สำนักของมารดาบิดา (ก็ถูก) มารดาบิดาขับไล่ด้วยคำว่า ""เอ็ง"
43,0028,003,"ไม่มีความเคารพตระกูล เราไม่อยากเห็นแม้ด้วยนัยน์ตาทั้งสอง"" สตรี"
43,0028,004,นั้นหมดที่พึ่ง เทียวไปย่อมถึงความลำบากมาก; เพราะเหตุนั้น พระศาสดา
43,0028,005,"จึงตรัสความประพฤติชั่วของสตรีนั้นว่า "" เป็นมลทิน."" "
43,0028,006,บทว่า ททโต แปลว่า ของผู้ให้. ก็เมื่อบุคคลใดในเวลาไถนา คิด
43,0028,007,"อยู่ว่า "" เมื่อนานี้สมบูรณ์แล้ว , เราจักถวายภัตทั้งหลาย มีสลากภัต"
43,0028,008,"เป็นต้น,"" เมื่อข้าวกล้าเผล็ดผลแล้ว, ความตระหนี่เกิดขึ้น ห้ามจิตอัน"
43,0028,009,"สัมปยุตด้วยจาคะ, บุคคลนั้น เมื่อจิตสัมปยุตด้วยจาคะ ไม่งอกงามขึ้นได้"
43,0028,010,ด้วยอำนาจความตระหนี่ ย่อมไม่ได้สมบัติสามอย่าง คือ มนุษย์สมบัติ
43,0028,011,ทิพยสมบัติ (และ) นิพพานสมบัติ; เพราะฉะนั้น พระศาสดาจึงตรัสว่า
43,0028,012,""" ความตระหนี่เป็นมลทินของผู้ให้."" แม้ในบทอื่น ๆ ซึ่งมีรูปอย่างนี้ ก็"
43,0028,013,มีนัยเช่นนี้เหมือนกัน.
43,0028,014,สองบทว่า ปาปกา ธมฺมา ความว่า ก็อกุศลธรรมทั้งหลายเป็น
43,0028,015,มลทินทั้งนั้น ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า. บทว่า ตโต ความว่า กว่า
43,0028,016,มลทินที่ตรัสแล้ว ในหนหลัง. บทว่า มลตรํ ความว่า เราจะบอกมลทิน
43,0028,017,อันยิ่งแก่ท่านทั้งหลาย.
43,0028,018,บทว่า อวิชฺชา ความว่า ความไม่รู้ อันมีวัตถุ๑ ๘ นั่นแล เป็น
43,0028,019,มลทินอย่างยิ่ง.