Book,Page,LineNumber,Text 46,0009,001,เพราะฉะนั้น ต่อไปนี้ เพื่อจะได้อธิบายความแห่งคาถานั้น ท่านจึง 46,0009,002,ได้กล่าวปัญหากรรมนี้ว่า 46,0009,003,คาถานี้ ใครกล่าว ? กล่าวที่ไหน ? 46,0009,004,กล่าวเมื่อใด ? กล่าวเพราะเหตุไร ? ข้าพเจ้า 46,0009,005,จักประกาศวิธีนี้ แล้วอธิบายความแห่งคาถา 46,0009,006,นั้น. 46,0009,007,ถามว่า ก็คาถานี้ใครกล่าว ? กล่าวที่ไหน ? กล่าวเมื่อใด ? และ 46,0009,008,กล่าวเพราะเหตุใด ? 46,0009,009,ตอบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ทรงได้รับพยากรณ์ใน 46,0009,010,สำนักพระพุทธเจ้า ๒๔ พระองค์ ทรงบำเพ็ญบารมีตราบเท่าเสวยพระชาติเป็น 46,0009,011,พระเวสสันดร แล้วทรงอุปบัติในดุสิตภพ. พระองค์ทรงจุติแม้จากดุสิตภพ 46,0009,012,นั้นแล้ว ก็ทรงอุบัติในศากยตระกูล ได้เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ ทรงบรรลุ 46,0009,013,สัมมาสัมโพธิญาณ ณ ควงไม้โพธิ แล้วทรงแสดงธรรมจักร ทรงแสดงธรรม 46,0009,014,เพื่อประโยชน์แก่เทวดาและมนุษย์โดยลำดับ. คาถานี้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้า 46,0009,015,พระองค์นั้นผู้เป็นสยัมภู ไม่มีอาจารย์ ตรัสรู้ได้ด้วยพระองค์เอง ตรัสไว้แล้ว 46,0009,016,ก็คาถานั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้แล้ว เพื่อทรงแสดงพระธรรมเทศนา 46,0009,017,แก่ภิกษุทั้งหลาย ผู้อยู่ในเมืองอาฬวี ในกาลที่พระองค์ทรงบัญญัติภูตคาม- 46,0009,018,สิกขาบท (สิกขาบทที่ห้ามพรากของเขียว เช่นตัดต้นไม้เป็นต้น) ในเมือง 46,0009,019,อาฬวีนั้น 46,0009,020,การวิสัชนา โดยสังเขปในคาถาที่หนึ่งนี้ มีเพียงเท่านี้ ส่วนการวิสัชนา 46,0009,021,โดยพิสดาร ผู้ศึกษาพึงทราบได้ ด้วยสามารถแห่งทูเรนิทาน อวิทูเรนิทาน 46,0009,022,และสันติเกนิทาน ดังต่อไปนี้ :-