Book,Page,LineNumber,Text
50,0011,001,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ๒  จำพวกนี้    เมื่อฟ้าฝ่าย่อมไม่สะดุ้ง  ๒  จำพวก  
50,0011,002,เป็นไฉน ?   คือ  ภิกษุผู้ขีณาสพ  ๑    สีหมฤคราช  ๑    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
50,0011,003,๒  จำพวกนี้แล    เมื่อฟ้าผ่าย่อมไม่สะดุ้ง    ดังนี้     แม้ความว่องไวของราชสีห์
50,0011,004,ก็ไม่สาธารณะทั่วไปกับสัตว์เหล่าอื่น    แม้ความแกล้วกล้าก็เหมือนกัน    ( คือไม่
50,0011,005,เหมือนสัตว์อื่น).    จริงอย่างนั้น   ราชสีห์กระโดดไปได้ไกล  ถึง  ๑๐๐  อุสภะ 
50,0011,006,ตกลงในหมู่กระบือป่าเป็นต้น     ถึงแม้จะเป็นลูกราชสีห์    ก็ยังต่อสู้ช้างที่ตกมัน
50,0011,007,ซึ่งทำลายปลอกออกได้    เคี้ยวกินเนื้ออ่อนที่ติดโคนงาได้.    ส่วนกำลังแห่ง
50,0011,008,อริยมรรค   และกำลังแห่งฤทธิ์ของพระมหาเถระเหล่านั้น     ก็ไม่สาธารณะทั่วไป
50,0011,009,กับภิกษุเหล่าอื่น  เป็นทั้งความเพียรในสัมมัปปธาน ๔  เป็นทั้งบุญอันประเสริฐ
50,0011,010,ยิ่ง.  เพราะฉะนั้น  บทว่า  <B>สีหานํว</B>   จึงได้ความว่า  ดุจเหมือนราชสีห์.   ก็ใน
50,0011,011,ข้อนี้  พึงทราบว่า  ท่านอุปมาราชสีห์ไว้ต่ำ ๆ  เพราะประโยชน์มีความอดกลั้น
50,0011,012,เป็นต้น   อันเป็นคุณพิเศษล่วงส่วน  ได้ในพระเถระทั้งหลายเท่านั้น.  
50,0011,013,บทว่า  <B>นทนฺตานํ </B> ความว่า  คำรามอยู่.   อธิบายว่า   ในเวลามุ่งหา
50,0011,014,อาหาร   และเวลายินดีเป็นต้น    ราชสีห์ทั้งหลายออกจากถ้ำของตนแล้ว   บิดกาย
50,0011,015,บันลือสีหนาทน่าเกรงขาม  ฉันใด แม้พระมหาเถระเหล่านี้  ก็ฉันนั้น   จะบันลือลั่น
50,0011,016,น่าเกรงขาม    ในเวลาพิจารณาอารมณ์อันเป็นไปในภายใน    และเวลาอุทาน
50,0011,017,เป็นต้น.  ด้วยเหตุนั้น   ท่านจึงกล่าวว่า  ดุจการบันลือของราชสีห์ทั้งหลาย  ดังนี้.
50,0011,018,บทว่า <B>ทา€ีนํ </B> แปลว่า  มีเขี้ยว.   อธิบายว่า  มีเขี้ยวประเสริฐ  มีเขี้ยวงามยิ่ง.
50,0011,019,อธิบายว่า  ราชสีห์ทั้งหลายข่มขวัญปรปักษ์  ด้วยกำลังของเขี้ยวทั้ง  ๔  ที่มั่นคง
50,0011,020,และกล้าแข็งอย่างยิ่ง    แล้วยังมโนรถของตนให้ถึงที่สุดได้    ฉันใด    แม้พระ-
50,0011,021,มหาเถระเหล่านี้ก็ฉันนั้น      ข่มกิเลสอันเป็นปรปักษ์   ที่ตนยังครอบงำไม่ได้ใน
50,0011,022,สงสาร  ที่หาเบื้องต้นมิได้   ด้วยกำลังแห่งเขี้ยวคืออริยมรรคทั้ง  ๔  ยังมโนรถ