Book,Page,LineNumber,Text 50,0041,001,ได้พบเห็นบนแผ่นดิน ชะรอยจะเป็นอำนาจเวทมนตร์ 50,0041,002,ผู้นี้คงจักเป็นพระศาสดา ครั้นเราคิดอย่างนี้แล้ว ได้ 50,0041,003,ยังจิตของตนให้เลื่อมใส เรารวบรวมเอาดอกไม้และ 50,0041,004,ของหอมต่างๆ ไว้ในเวลานั้น ได้ปูลาดอาสนะดอกไม้ 50,0041,005,อันวิจิตรดี เป็นที่รื่นรมย์ใจ แล้วได้ทูลคำนี้กะ 50,0041,006,พระพุทธเจ้าผู้เลิศกว่านระผู้เป็นสารถี ว่า ข้าแต่พระ 50,0041,007,วีระ อาสนะอันสมควรแก่พระองค์นี้ ข้าพระองค์ 50,0041,008,ปูถวายไว้แล้ว ขอได้ทรงโปรดยังจิตของข้าพระองค์ 50,0041,009,ให้ร่าเริง ประทับนั่งบนอาสนะดอกโกสุมเถิด พระ- 50,0041,010,ผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ไม่ทรงหวาดหวั่น ดังพญาไกรสร 50,0041,011,ประทับนั่งบนอาสนะดอกโกสุมอันประเสริฐนั้น เป็น 50,0041,012,เวลา ๗ คืน ๗ วัน. พระศาสดาผู้ยอดเยี่ยมในโลก 50,0041,013,เสด็จออกจากสมาธิแล้ว เมื่อทรงพยากรณ์ธรรมของ 50,0041,014,เรา ได้ตรัสพระพุทธพจน์ ดังนี้ว่า ท่านจงเจริญพุทธา- 50,0041,015,นุสติอันยอดเยี่ยมกว่าภาวนาทั้งหลาย ครั้นเจริญ 50,0041,016,พุทธานุสตินี้แล้ว จักยังมนัสให้สมบูรณ์ จักรื่นรมย์ 50,0041,017,ในเทวโลกตลอดสามหมื่นกัป จักได้เป็นจอมเทวดา 50,0041,018,เสวยเทวสมบัติถึง ๘๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 50,0041,019,"อยู่ในแว่นแคว้น ๑,๐๐๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าประเทศ-" 50,0041,020,ราชอันไพบูลย์ โดยคณานับมิได้ จักได้เสวยสมบัติ 50,0041,021,นั้นทั้งหมด นี้เป็นผลแห่งการเจริญพุทธานุสติ เมื่อ 50,0041,022,ท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อยภพใหญ่ จักได้โภคสมบัติเป็น 50,0041,023,อันมาก จักไม่มีความบกพร่องด้วยโภคะ นี้เป็นผลแห่ง