Book,Page,LineNumber,Text
17,0006,001,ความเป็นเนวสัญญานาสัญญายตนพรหมแล้ว    ย่อมสำคัญหมายเนวสัญญา-    
17,0006,002,นาสัญญายตนพรหม   ย่อมสำคัญหมายในเนวสัญญานาสัญญายตนพรหม  ย่อม
17,0006,003,สำคัญหมายโดยความเป็นเนวสัญญานาสัญญายตนพรหม    <H1>ย่อมสำคัญหมาย
17,0006,004,เนวสัญญานาสัญญายตนพรหมว่าของเรา</H1>   ย่อมยินดียิ่งซึ่งเนวสัญญานาสัญ-
17,0006,005,ญายตนพรหม.   ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร ?     เราตถาคตกล่าวว่า   เพราะเขา
17,0006,006,ไม่ได้กําหนดรู้.
17,0006,007,<B>ย่อมหมายรู้รูปที่ตนเห็น</B>  โดยความเป็นรูปที่ตนเห็น   ครั้นหมายรู้
17,0006,008,รูปที่ตนเห็นโดยความเป็นรูปที่ตนเห็นแล้ว    ย่อมสำคัญหมายรูปที่ตนเห็น
17,0006,009,ย่อมสำคัญหมายในรูปที่ตนเห็น  ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นรูปที่ตนเห็น
17,0006,010,<B>ย่อมสำคัญหมายรูปที่ตนเห็นว่าของเรา</B>  ย่อมยินดียิ่งซึ่งรูปที่ตนเห็น.  ข้อนั้น
17,0006,011,เพราะเหตุอะไร  ?    เราตถาคตกล่าวว่า    เพราะเขาไม่ได้กําหนดรู้.
17,0006,012,<B>ย่อมหมายรู้เสียงที่ตนฟัง</B>  โดยความเป็นเสียงที่ตนฟัง  ครั้นหมาย
17,0006,013,รู้เสียงที่ตนฟังโดยความเป็นเสียงที่ตนฟังแล้ว  ย่อมสำคัญหมายเสียงที่ตนฟัง
17,0006,014,ย่อมสำคัญหมายในเสียงตนฟัง   ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นเสียงที่ตนฟัง
17,0006,015,<B>ย่อมสำคัญหมายเสียงที่ตนฟังว่าของเรา</B>   ย่อมยินดียิ่งซึ่งเสียงที่ตนฟัง.   ข้อ
17,0006,016,นั้นเพราะเหตุอะไร  ?    เราตถาคตกล่าวว่า  เพราะเขาไม่ได้กําหนดรู้.
17,0006,017,<B>ย่อมหมายรู้อารมณ์  (กลิ่น รส โผฏฐัพพะ)  ที่ตนทราบ</B>  โดย
17,0006,018,ความเป็นอารมณ์ที่ตนทราบ   ครั้นหมายรู้อารมณ์ที่ตนทราบโดยความเป็น
17,0006,019,อารมณ์ที่ตนทราบแล้ว    ย่อมสำคัญหมายอารมณ์ที่ตนทราบ    ย่อมสำคัญ
17,0006,020,หมายในอารมณ์ที่ตนทราบ      ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นอารมณ์ที่ตน
17,0006,021,ทราบ  <B>ย่อมสำคัญหมายอารมณ์ที่ตนทราบว่าของเรา</B>  ย่อมยินดียิ่งซึ่งอารมณ์
17,0006,022,ที่ตนทราบ.   ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร  ?    เราตถาคตกล่าวว่า   เพราะเขาไม่