Book,Page,LineNumber,Text
25,0010,001,<H1>๔.  ปฐมปาสสูตร</H1>
25,0010,002,<H1>ว่าด้วยบ่วงของมาร</H1>
25,0010,003,[๔๒๕]   ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :- 
25,0010,004,สมัยหนึ่ง     พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน
25,0010,005,กรุงพาราณสี   ณ ที่นั้น  พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า   ดูก่อน
25,0010,006,ภิกษุทั้งหลาย
25,0010,007,ภิกษุเหล่านั้นได้ทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว.
25,0010,008,พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ความหลุดพ้น
25,0010,009,อย่างยอดเยี่ยมเราบรรลุแล้ว     ความหลุดพ้นอย่างยอดเยี่ยม     เรากระทำให้แจ้ง
25,0010,010,แล้ว    เพราะการกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย     เพราะการตั้งความเพียรไว้ชอบ
25,0010,011,โดยแยบคาย    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   แม้เธอทั้งหลายก็จงบรรลุซึ่งความหลุดพ้น
25,0010,012,อย่างยอดเยี่ยม     จงกระทำให้แจ้งซึ่งความหลุดพ้นอย่างยอดเยี่ยม     เพราะการ
25,0010,013,กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย   เพราะการตั้งความเพียรไว้ชอบโดยแยบคายเถิด.
25,0010,014,[๔๒๖]   ครั้งนั้น  มารผู้มีบาปได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า   แล้ว
25,0010,015,ได้ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า
25,0010,016,<B>ท่านเป็นผู้ที่ถูกเราผูกไว้แล้วด้วยบ่วง
25,0010,017,ของมารทั้งที่เป็นของทิพย์    ทั้งที่เป็นของ
25,0010,018,มนุษย์    ท่านเป็นผู้ที่ถูกเราผูกไว้แล้วด้วย
25,0010,019,เครื่องผูกของมาร  ดูก่อนสมณะ  ท่านจัก
25,0010,020,ไม่พ้นเราไปได้.</B>