Book,Page,LineNumber,Text
25,0018,001,สัตว์ที่สัญจรไปมาก็มาก สิ่งที่น่ากลัว
25,0018,002,ก็มา อนึ่ง เหลือบยุง และสัตว์เลื้อยคลาน
25,0018,003,ก็ชุกชุม (แต่) มหามุนีผู้อยู่ในเรือนว่าง-
25,0018,004,เปล่า ย่อมไม่ทำแม้แต่ขนให้ไหว เพราะ
25,0018,005,สิ่งที่น่ากลัวเหล่านั้น.
25,0018,006,ถึงแม้ท้องฟ้าจะแตก แผ่นดินจะไหว
25,0018,007,สัตว์ทั้งหลายพึงสะดุ้งกลัวกันหมดก็ตามที
25,0018,008,แม้ถึงว่าหอกจะจ่ออยู่ที่อกก็ตามเถิด พระ-
25,0018,009,พุทธเจ้าทั้งหลายย่อมไม่ทรงป้องกันเพราะ
25,0018,010,อุปธิ (คือขันธ์) ทั้งหลาย.
25,0018,011,ครั้งนั้น มารผู้มีบาป เป็นทุกข์เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
25,0018,012,รู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้อันตรธานไปในที่นั้นเอง.