Book,Page,LineNumber,Text
42,0017,001,<H2>เศรษฐีถวายทานตามมีตามได้</H2>
42,0017,002,เศรษฐีแม้เป็นผู้อย่างนั้นแล้ว    ก็ยังถวายทานแก่สงฆ์เรื่อยไป.   แต่
42,0017,003,ไม่อาจถวายทำให้ประณีตได้. ในวันหนึ่ง  เศรษฐี เมื่อพระศาสดารับสั่งว่า  
42,0017,004,""" คฤหบดี ก็ทานในตระกูล ท่านยังให้อยู่หรือ ? ""  กราบทูลว่า "" พระเจ้าข้า"
42,0017,005,ทานในตระกูล  ข้าพระองค์ยังให้อยู่.  ก็แลทานนั้น (ใช้)  ข้าวปลายเกรียน
42,0017,006,"มีน้ำส้มพะอูมเป็นที่ ๒."" "
42,0017,007,<H2>เมื่อมีจิตผ่องใสทานที่ถวายไม่เป็นของเลว</H2>
42,0017,008,"ทีนั้น พระศาสดา  ตรัสกะเศรษฐีว่า "" คฤหบดี ท่านอย่าคิดว่า ' เรา"
42,0017,009,"ถวายทานเศร้าหมอง. '   ด้วยว่าเมื่อจิตประณีตแล้ว,   ทานที่บุคคลถวายแด่"
42,0017,010,พระอรหันต์ทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น       ชื่อว่าเศร้าหมองย่อมไม่มี.
42,0017,011,คฤหบดี  อีกประการหนึ่ง  ท่านได้ถวายทานแด่พระอริยบุคคลทั้ง ๘แล้ว;
42,0017,012,ส่วนเราในกาลเป็นเวลาพราหมณ์นั้น  กระทำชาวชมพูททวีปทั้งสิ้น ให้พัก
42,0017,013,ไถนา  ยังมหาทานให้เป็นไปอยู่   ไม่ได้ทักขิไณยบุคคลไรๆ   แม้ผู้ถึงซึ่ง
42,0017,014,ไตรสรณะ.  ชื่อว่าทักขิไณยบุคคลทั้งหลาย  ยากที่บุคคลจะได้ด้วยประการ
42,0017,015,ฉะนี้.  เพราะเหตุนั้น    ท่านอย่าคิดเลยว่า   'ทานของเราเศร้าหมอง'  ดังนี้ 
42,0017,016,แล้ว   ได้ตรัสเวลามสูตร<SUP>๑</SUP> แก่เศรษฐีนั้น.
42,0017,017,<H2>เทวดาเตือนเศรษฐีให้เลิกการบริจาค</H2>
42,0017,018,ครั้งนั้น  เทวดาซึ่งสถิตอยู่ที่ซุ้มประตูของเศรษฐี    เมื่อพระศาสดา
42,0017,019,และสาวกทั้งหลายเข้าไปสู่เรือน.   ไม่อาจจะดำรงอยู่ได้เพราะเดชแห่งพระ-
42,0017,020,"ศาสดาและพระสาวกเหล่านั้น   คิดว่า "" พระศาสดาและพระสาวกเหล่านี้จะ"