Book,Page,LineNumber,Text
01,0017,001,ท่านพระอานนท์ทูลสนองพระพุทธดำรัสว่าเป็นดังรับสั่งพระพุทธเจ้าข้า
01,0017,002,ขณะนั้น   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอันตรวาสกแล้ว        ถือบาตรจีวรมีท่าน
01,0017,003,พระอานนท์เป็นปัจฉาสมณะ    เสด็จพระพุทธดำเนินไปสู่นิเวศน์ของเวรัญช-
01,0017,004,พราหมณ์ครั้นถึงแล้วประทับนั่งเหนือพระพุทธอาสน์ที่เขาจัดถวาย     ทันใดนั้น
01,0017,005,เวรัญชพราหมณ์ดำเนินเข้าไปสู่ที่ประทับ   ครั้นแล้วถวายบังคมนั่งเฝ้าอยู่   ณ           
01,0017,006,ที่ควรส่วนข้างหนึ่งพระองค์รับสั่งว่า  ดูก่อนพราหมณ์   เราเป็นผู้อันท่านนิมนต์
01,0017,007,อยู่จำพรรษาแล้ว        เราขอบอกลาท่าน  เราปรารถนาจะหลีกไปสู่ที่จาริกในชนบท.
01,0017,008,เวรัญชพราหมณ์กราบทูลว่า   เป็นความจริง   ท่านพระโคดม          ข้าพเจ้า
01,0017,009,นิมนต์พระองค์อยู่จำพรรษา   ก็แต่ว่าไทยธรรมอันใดที่จะพึงถวาย           ไทยธรรม
01,0017,010,อันนั้นข้าพเจ้ายังมิได้ถวาย   และไทยธรรมนั้นมิใช่ว่าจะไม่มี         ทั้งประสงค์จะ
01,0017,011,ไม่ถวายก็หาไม่    ภายในไตรมาสนี้    พระองค์จะพึงได้ไทยธรรมนั้นจากไหน    
01,0017,012,เพราะฆราวาสมีกิจมาก   มีกรณียะมาก         ขอท่านพระโคดมพร้อมด้วยพระสงฆ์
01,0017,013,จงทรงพระกรุณาโปรดรับภัตตาหารของข้าพเจ้า      เพื่อเจริญบุญกุศลและปีติ
01,0017,014,ปราโมทย์ในวันพรุ่งนี้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด.
01,0017,015,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับอัชเฌสนาโดยดุษณีภาพ        และแล้วทรงชี้แจง
01,0017,016,ให้เวรัญชพราหมณ์เห็นแจ้ง สมาทาน อาจหาญ  ร่าเริงด้วยธรรมีกถา       แล้วทรง
01,0017,017,ลุกจากที่ประทับเสด็จกลับ.
01,0017,018,หลังจากนั้น        เวรัญชพราหมณ์สั่งให้ตกแต่งของเคี้ยวของฉันอันประณีต
01,0017,019,ในนิเวศน์ของตน  โดยผ่านราตรีนั้นแล้ว        ให้เจ้าพนักงานไปกราบทูลภัตตกาล 
01,0017,020,แด่พระผู้มีพระภาคเจ้าว่า   ถึงเวลาแล้ว  ท่านพระโคดม  ภัตตาหารเสร็จแล้ว.
01,0017,021,ขณะนั้น  เป็นเวลาเช้า  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอันตรวาสกแล้วถือ
01,0017,022,บาตรจีวรเสด็จพระพุทธดำเนินไปสู่นิเวศน์ของเวรัญชพราหมณ์  ครั้นถึงแล้ว