Book,Page,LineNumber,Text 01,0020,001,ด้วยคุณ มีศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ และ 01,0020,002,วิมุตติญาณทัสนะเป็นเค้ามูล เป็นเนื้อนาบุญ 01,0020,003,ของเหล่าชนผู้มีความต้องการด้วยกุศล. ข้าพ 01,0020,004,เจ้านมัสการอยู่ ซึ่งพระรัตนตรัยอันควร 01,0020,005,นมัสการโดยส่วนเดียว ด้วยประการดังกล่าว 01,0020,006,มานี้ ได้แล้วซึ่งกุศลผลบุญที่ไพบูล หลั่งไหล 01,0020,007,ไม่ขาดสายอันใด ด้วยอานุภาพแห่งกุศลผล 01,0020,008,บุญนั้น ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ปลอดอันตราย. 01,0020,009,ข้าพเจ้าจักอาศัยอานุภาพของท่านบูรพาจารย์ 01,0020,010,พรรณนาพระวินัยให้ไม่ปะปนกัน ซึ่งเมื่อ 01,0020,011,ทรงอยู่แล้ว ศาสนาของพระพุทธเจ้า ผู้มิได้ 01,0020,012,ทรงตั้งมั่นอยู่ ( ในส่วนสุดทั้งสอง ) แต่ทรง 01,0020,013,ดำรงชอบด้วยดี ( ในมัชฌิมาปฏิปทา ) เป็น 01,0020,014,อันประดิษฐานอยู่ได้. แท้ที่จริง พระวินัยนี้ 01,0020,015,ถึงท่านบูรพาจารย์ผู้องอาจ ซึ่งขจัดมลทิน 01,0020,016,และอาสวะออกหมดแล้วด้วยน้ำคือญาณ มี 01,0020,017,วิชชาและปฏิสัมภิทาบริสุทธิ์ ฉลาดในการ 01,0020,018,สังวรรณนาพระสัทธรรม หาผู้เปรียบปาน 01,0020,019,ในความเป็นผู้ขัดเกลาได้ไม่ง่าย เปรียบดัง 01,0020,020,ธงชัยของวัดมหาวิหาร ได้สังวรรณนาไว้โดย 01,0020,021,นัยอันวิจิตร คล้อยตามพระสัมพุทธเจ้าผู้ 01,0020,022,ประเสริฐ. กระนั้น เพราะสังวรรณนานี้