Book,Page,LineNumber,Text
05,0002,001,มิคารมาตา  ต่อมาภิกษุณีสุนทรีนันทา   ไปสู่เรือนของนายสาฬหะ หลานมิคาร-
05,0002,002,มาตาเสมอ  โดยแจ้งว่า  จงให้มีด   จงให้ขวาน   จงให้ผึ่ง   จงให้จอบ   จงให้สิ่ว
05,0002,003,แม้นายสาฬหะ    หลานมิคารมาตา    ก็ไปสู่สำนักนางภิกษุณีเสมอ    เพื่อทราบ
05,0002,004,กิจการที่ทำแล้ว  ที่ยังมิได้ทำ  เขาทั้งสองได้มีจิตปฏิพัทธ์  เพราะเห็นกันอยู่เสมอ
05,0002,005,ครั้นนายสาฬหะ  หลานมิคารมาตา  ไม่ได้โอกาสที่จะประทุษร้ายภิกษุณีสุนทรี-
05,0002,006,นันทา  จึงได้ตกแต่งภัตตาหารถวายภิกษุณีสงฆ์    เพื่อมุ่งจะประทุษร้ายภิกษุณี
05,0002,007,สุนทรีนันทานั้น  แล้วให้ปูอาสนะในโรงฉัน  จัดอาสนะสำหรับภิกษุณีทั้งหลาย
05,0002,008,ที่แก่กว่าภิกษุณีสุนทรีนันทาไว้ส่วนหนึ่ง   สำหรับภิกษุณีทั้งหลายที่อ่อนกว่า
05,0002,009,ภิกษุณีสุนทรีนันทาไว้ส่วนหนึ่ง      จัดอาสนะสำหรับภิกษุณีสุนทรีนันทาไว้ใน
05,0002,010,สถานที่อันกำบังนอกฝาเรือน   ให้ภิกษุณีผู้เถระทั้งหลายพึงเข้าใจว่า   นางนั่งใน
05,0002,011,สำนักพวกภิกษุณีผู้นวกะ  แม้ภิกษุณีผู้นวกะทั้งหลายก็พึงเข้าใจว่า  นางนั่งอยู่ใน
05,0002,012,สำนักพวกภิกษุณีผู้เถระ.                                                           
05,0002,013,ครั้นจัดเสร็จแล้ว    ได้ให้คนไปแจ้งภัตกาลแก่ภิกษุณีสงฆ์    ว่าได้เวลา
05,0002,014,อาหารแล้ว    เจ้าข้า   ภัตตาหารเสร็จแล้ว.
05,0002,015,ภิกษุณีสุนทรีนันทาทราบได้ดีว่า  นายสาฬหะ  หลานมิคารมาตา  ไม่
05,0002,016,ได้ทำอะไรมากมาย   ได้ตกแต่งภัตตาหารไว้ถวายภิกษุณีสงฆ์    ด้วยเธอมีความ
05,0002,017,ประสงค์จะประทุษร้ายเรา    ถ้าเราไป    ความอื้อฉาวจักมีแก่เรา    จึงใช้ภิกษุณี
05,0002,018,อันเตวาสินีไปด้วยสั่งว่า   เธอจงไปนำบิณฑบาตมาให้เรา    และผู้ใดถามถึงเรา
05,0002,019,เธอจงบอกว่าอาพาธ.                                                      
05,0002,020,ภิกษุณีอันเตวาสินีรับคำสั่งของภิกษุณีสุนทรีนันทาแล้ว.
05,0002,021,สมัยนั้น  นายสาฬหะ    หลานมิคารมาตา    ยืนคอยอยู่ที่ซุ้มประตูข้าง
05,0002,022,นอกถามถึงภิกษุณีสุนทรีนันทาว่า  แม่เจ้าสุนทรีนันทาไปข้างไหน  ขอรับ  แม่
05,0002,023,เจ้าสุนทรีนันทา  ไปข้างไหน  ขอรับ.