Book,Page,LineNumber,Text
05,0041,001,ติเตียนโพนทะนาอยู่ บรรดาที่เป็นผู้มักน้อย. . .ต่างก็เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนา
05,0041,002,ว่าไฉนแม่เจ้าถุลลนันทาจึงได้ชอบเป็นคนกล่าวหาเรื่องเล่า แล้วแจ้งเรื่องนั้นแก่
05,0041,003,ภิกษุทั้งหลาย ๆ ได้กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
05,0041,004,
ทรงสอบถาม
05,0041,005,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอบถามภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
05,0041,006,ข่าวว่าภิกษุณีถุลลนันทาชอบกล่าวหาเรื่อง จริงหรือ.
05,0041,007,ภิกษุเหล่านั้นกราบทูลว่า จริง พระพุทธเจ้าข้า.
05,0041,008,ทรงติเตียนแล้วบัญญัติสิกขาบท
05,0041,009,พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียนว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ไฉน
05,0041,010,ภิกษุณีถุลลนันทา จึงได้ชอบกล่าวหาเรื่องเล่า การกระทำของนางนั่นไม่เป็น
05,0041,011,ไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส . . .
05,0041,012,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แลภิกษุณีทั้งหลาย จงยกสิกขาบทนี้ขึ้นแสดง
05,0041,013,อย่างนี้ว่าดังนี้ :-
05,0041,014,พระบัญญัติ
05,0041,015,๙.๑. อนึ่ง ภิกษุณีใด ชอบกล่าวหาเรื่องกับคหบดีก็ดี บุตร
05,0041,016,คหบดีก็ดี ทาสก็ดี กรรมกรก็ดี โดยที่สุด แม้สมณะปริพาชก ภิกษุณี
05,0041,017,นี้ต้องธรรมคือสังฆาทิเสส ชื่อนิสสารณียะ มีอันให้ต้องอาบัติขณะ
05,0041,018,แรกทำ.
05,0041,019,เรื่องอุบาสกกับภิกษุณีถุลลนันทา จบ
05,0041,020,สิกขาบทวิภังค์
05,0041,021,[๓๒] บทว่า อนึ่ง. . .ใด ความว่า ผู้ใด คือ ผู้เช่นใด. . .
05,0041,022,บทว่า ภิกษุณี ความว่า ที่ชื่อว่า ภิกษุณี เพราะอรรถว่าเป็นผู้ขอ . . .
05,0041,023,นี้ชื่อว่า ภิกษุณี ที่ประสงค์ในอรรถนี้.