Book,Page,LineNumber,Text
07,0026,001,ป.  นิมนต์มา  ไปด้วยกันเถิด  ขอรับ.
07,0026,002,ภิ.   อาตมาไม่อาจ   เพราะกำลังอาพาธ.
07,0026,003,ป.  นิมนต์มาขึ้นยานเถิด  ขอรับ. 
07,0026,004,ภิ.  ไม่ได้   เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงห้ามยาน.
07,0026,005,ภิกษุนั้นรังเกียจอยู่ ดังนั้นจึงไม่ยอมขึ้นยาน  ครั้นไปถึงพระนครสาวัตถี
07,0026,006,แล้วจึงแจ้งเรื่องนั้น แก่ภิกษุทั้งหลาย ๆ  กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
07,0026,007,ลำดับนั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทำธรรมีกถา    ในเพราะเหตุเป็น
07,0026,008,เค้ามูลนั้น     ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น     แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า    ดูก่อน
07,0026,009,ภิกษุทั้งหลายเราอนุญาตยานแก่ภิกษุผู้อาพาธ.
07,0026,010,ครั้งนั้น  ภิกษุทั้งหลายได้คิดกันว่า  ยานที่ทรงอนุญาตนั้นเทียมด้วยโค
07,0026,011,ตัวเมีย   หรือเทียมด้วยโคตัวผู้  แล้วกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ
07,0026,012,ทรงอนุญาตแก่ภิกษุทั้งหลายว่า    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตยานที่เทียม
07,0026,013,ด้วยโคตัวผู้และยานที่ใช้มือลาก.
07,0026,014,สมัยต่อมา   ภิกษุรูปหนึ่งไม่ผาสุกอย่างแรง  เพราะความกระเทือนแห่ง
07,0026,015,ยาน   ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ   ทรงอนุญาตเก่
07,0026,016,ภิกษุทั้งหลายว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตยานหามมีตั่งนั่ง  และเปลผ้า
07,0026,017,ที่เขาผูกติดกับไม้คาน.
07,0026,018,<H1>พระพุทธบัญญัติห้ามใช้ที่นั่งและที่นอนสูงใหญ่</H1>
07,0026,019,[๑๕]  ก็โดยสมัยนั้นแล   พระฉัพพัคคีย์ใช้ที่นั่งและที่นอนอันสูงใหญ่
07,0026,020,คือ   เตียงมีเท้าเกินประมาณ    เตียงมีเท้าทำเป็นรูปสัตว์ร้าย    ผ้าโกเชาว์ขนยาว
07,0026,021,เครื่องลาดที่ทำด้วยขนแกะวิจิตรด้วยลวดลาย      เครื่องลาดที่มีสัณฐานเป็นช่อ