Book,Page,LineNumber,Text
08,0001,001,<H1>พระวินัยปิฏก</H1>
08,0001,002,<H1>เล่ม  ๖</H1>
08,0001,003,<H1>จุลวรรค  ปฐมภาค</H1>
08,0001,004,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
08,0001,005,<H1>กัมมขันธกะ</H1>
08,0001,006,<H1>ตัชชนียกรรมที่  ๑</H1>
08,0001,007,<H1>เรื่องภิกษุพวกพระปัณฑุกะและพระโลหิตกะ</H1>
08,0001,008,<H2>เริ่มก่ออธิกรณ์</H2>
08,0001,009,[๑]  โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ พระเชตวัน
08,0001,010,อารามของอนาถบิณฑิกคหบดี    เขตพระนครสาวัตถี   ครั้งนั้นภิกษุพวก
08,0001,011,พระปัณฑุกะและพระโลหิตกะ    เป็นผู้ก่อความบาดหมาง   ก่อการทะเลาะ
08,0001,012,ก่อการวิวาท  ก่อความอื้อฉาว  ก่ออธิกรณ์ในสงฆ์  ด้วยตนเอง  ได้เข้าไป
08,0001,013,หาภิกษุพวกอื่นที่ร่วมก่อความบาดหมาง   ก่อการทะเลาะ     ก่อการวิวาท
08,0001,014,ก่อความอื้อฉาว    ก่ออธิกรณ์ในสงฆ์ด้วยกัน     แล้วกล่าวอย่างนี้ว่า   ท่าน
08,0001,015,ทั้งหลาย   ผู้นั้นอย่าได้ชนะพวกท่าน  พวกท่านจงโต้ตอบถ้อยคำให้แข็งแรง
08,0001,016,เพราะพวกท่านเป็นผู้ฉลาด  เฉียบแหลม  คงแก่เรียน  และสามารถกว่าเขา
08,0001,017,อย่ากลัวเขาเลย    แม้พวกผมก็จักเป็นฝักฝ่ายของพวกท่าน  โดยวิธีนั้น ความ
08,0001,018,บาดหมางที่ยังไม่เกิดย่อมเกิดขึ้น      และที่เกิดขึ้นแล้วย่อมเป็นไปเพื่อความ