Book,Page,LineNumber,Text
08,0023,001,<H1>คำขอระงับตัชชนียกรรม</H1>
08,0023,002,ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทั้งหลาย    ถูกสงฆ์ลงตัชชนียกรรมแล้วได้ประพฤติ
08,0023,003,โดยชอบ    หายเย่อหยิ่ง     ประพฤติแก้ตัวได้      ข้าพเจ้าทั้งหลายขอระงับ
08,0023,004,ตัชชนียกรรม
08,0023,005,พึงขอแม้ครั้งที่สอง   พึงขอแม้ครั้งที่สาม
08,0023,006,ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วยญัตติจตุตถกรรม
08,0023,007,วาจา  ว่าดังนี้ :-
08,0023,008,<H1>กรรมวาจาระงับตัชชนียกรรม</H1>
08,0023,009,<B>ท่านเจ้าข้า  ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า  ภิกษุพวกพระ-
08,0023,010,ปัณฑุกะและพระโลหิตกะนี้   ถูกสงฆ์ลงตัชชนียกรรมแล้ว
08,0023,011,ประพฤติโดยชอบ  หายเย่อหยิ่ง  ประพฤติแก้ตัวได้   บัดนี้
08,0023,012,ขอระงับตัชชนียกรรม     ถ้าความพร้อมพรั่งของสงฆ์ถึงที่ 
08,0023,013,แล้ว สงฆ์พึงระงับตัชชนียกรรม  แก่ภิกษุพวกพระปัณฑุกะ
08,0023,014,และพระโลหิตกะ  นี่เป็นญัตติ.
08,0023,015,ท่านเจ้าข้า   ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า  ภิกษุพวกพระ-
08,0023,016,ปัณฑุกะและพระโลหิตกะนี้    ถูกสงฆ์ลงตัชชนียกรรมแล้ว
08,0023,017,ประพฤติโดยชอบหายเย่อหยิ่ง   ประพฤติแก้ตัวได้    บัดนี้
08,0023,018,ขอระงับตัชชนียกรรม      สงฆ์ระงับตัชชนียกรรมแก่ภิกษุ
08,0023,019,พวกพระปัณฑุกะและพระโลหิตกะ     การระงับตัชชนีย-</B>