Book,Page,LineNumber,Text
08,0050,001,แล้ว ภิกษุมีศีลเป็นที่รักย่อมหลีกเลี่ยงไป  ภิกษุเลวทรามอยู่ครอง  พระพุทธ
08,0050,002,เจ้าข้า    ข้าพระพุทธเจ้าขอประทานพระวโรกาส     พระผู้มีพระภาคเจ้าพึง
08,0050,003,ส่งภิกษุทั้งหลายไปสู่ชนบทกิฏาคีรีเถิด    เพื่อวัดในชนบทกิฏาคีรีนี้จะตั้งมั่น
08,0050,004,อยู่.
08,0050,005,ภิกษุรูปนั้นรับคำของอุบาสกนั้นแล้ว   ลุกจากอาสนะหลีกไปโดยทาง
08,0050,006,พระนครสาวัตถี   ถึงพระนครสาวัตถี  พระวิหารเชตวัน   อารามของอนาถ
08,0050,007,บิณฑิกคหบดี  โดยลำดับ   เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า   ถวายบังคมพระผู้มี
08,0050,008,พระภาคเจ้าแล้วนั่ง  ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง.
08,0050,009,<H1>พุทธประเพณี</H1>
08,0050,010,[๘๖]   ก็การที่พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทั้งหลาย      ทรงปราศรัยกับ
08,0050,011,พระอาคันตุกะทั้งหลาย   นั่นเป็นพุทธประเพณี.
08,0050,012,<H1>ทรงปฏิสันถาร</H1>
08,0050,013,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถามภิกษุรูปนั้นว่า   ดูก่อนภิกษุ
08,0050,014,ร่างกายของเธอยังพอทนได้หรือ  ยังพอให้เป็นไปได้หรือ  เธอเดินทางมามี
08,0050,015,ความลำบากน้อยหรือ  และเธอมาจากไหน.
08,0050,016,ภิกษุรูปนั้นกราบทูลว่า ข้าพระพุทธเจ้ายังพอทนได้  พระพุทธเจ้าข้า
08,0050,017,ยังพอให้เป็นไปได้  พระพุทธเจ้าข้า  เเละข้าพระพุทธเจ้าเดินทางมา มีความ
08,0050,018,ลำบากเล็กน้อย    ข้าพระพุทธเจ้าจำพรรษาในแคว้นกาสีแล้ว    เมื่อจะมายัง
08,0050,019,พระนครสาวัตถี  เพื่อเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า  ได้ผ่านชนบทกิฏาคีรี  พระ
08,0050,020,พุทธเจ้าข้า   ครั้นเวลาเช้า   ข้าพระพุทธเจ้าครองอันตรวาสก  ถือบาตรจีวร