Book,Page,LineNumber,Text
09,0029,001,[๗๗]   สมัยนั้น   ภิกษุทั้งหลายถูกยุงรบกวน   จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่
09,0029,002,พระผู้มีพระภาคเจ้า   พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า  ภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตมุ้ง.
09,0029,003,<H1>เรื่องที่จงกรมและเรื่องไฟ</H1> 
09,0029,004,[๗๘]   สมัยนั้น    ทายกทายิกาในพระนครเวสาลีเริ่มจัดปรุงอาหาร
09,0029,005,ประณีตขึ้นตามลำดับ  ภิกษุทั้งหลายฉันอาหารอันประณีตแล้ว มีร่างกายอันโทษ
09,0029,006,สั่งสม   มีอาพาธมาก   ครั้งนั้น   หมอชีวกโกมารภัจได้ไปสู่เมืองเวสาสีด้วยกิจจำ
09,0029,007,เป็นบางอย่างได้เห็นภิกษุทั้งหลาย  มีร่างกาย้อนโทษสั่งสม  มีอาพาธมาก  ครั้น
09,0029,008,แล้วเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า    ถวายบังคมแล้ว นั่ง  ณ  ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
09,0029,009,ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า   พระพุทธเจ้าข้า   บัดนี้    ภิกษุทั้งหลาย   มี
09,0029,010,ร่างกายอันโทษสั่งสม มีอาพาธมาก  ข้าพระพุทธเจ้าขอประทานพระวโรกาส ขอ
09,0029,011,พระผู้มีพระภาคเจ้า  ได้โปรดทรงอนุญาตที่จงกรมและเรือนไฟแก่ภิกษุทั้งหลาย
09,0029,012,เถิด   พระพุทธเจ้าข้า   เมื่อเป็นเช่นนี้    ภิกษุทั้งหลายจักมีอาพาธน้อย.
09,0029,013,ครั้งนั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงชี้แจงให้หมอชีวกโกมารภัจเห็นแจ้ง
09,0029,014,สมาทาน    อาจหาญ...  ร่าเริงด้วยธรรมีกถา    จึงหมอชีวกโกมารภัจลุกจากที่นั่ง
09,0029,015,ถวายบังคมพระผู้มีภาคเจ้า  ทำประทักษิณกลับไป.
09,0029,016,<H2>พุทธานุญาตที่จงกรมและเรือนไฟ</H2>
09,0029,017,[๗๙]  ลำดับนั้น  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงธรรมีกถาในเพราะเหตุเป็น
09,0029,018,เค้ามูลนั้น     ในเพราะเหตุ แรกเกิดนั้น    แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า    ดูก่อน-
09,0029,019,ภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตที่จงกรมและเรือนไฟ.