Book,Page,LineNumber,Text
10,0037,001,ต.  ทรงปรารภภิกษุหลายรูป   
10,0037,002,ถ.  เพราะเรื่องอะไร
10,0037,003,ต.  เพราะเรื่องที่ภิกษุหลายรูปทิ้งสันถัต   แล้วสมาทานอารัญญิกธุดงค์
10,0037,004,บิณฑปาติกธุดงค์  ปังสุกูลิกธุดงค์.
10,0037,005,มีบัญญัติ ๑   บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ  ๖    สิกขาบทนี้    เกิดด้วย
10,0037,006,สมุฏฐาน ๖. . . 
10,0037,007,[๔๓]  ถามว่า    พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงรู้เห็น    เป็นพระอรหันต
10,0037,008,สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น     ทรงบัญญัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์     แก่ภิกษุผู้รับ
10,0037,009,ขนเจียมแล้วเดินทางไปเกิน ๓ โยชน์  ณ  ที่ไหน
10,0037,010,ตอบว่า  ทรงบัญญัติ ณ พระนครสาวัตถี
10,0037,011,ถ.  ทรงปรารภใคร
10,0037,012,ต.  ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่ง
10,0037,013,ถ.  เพราะเรื่องอะไร
10,0037,014,ต.  เพราะเรื่องที่ภิกษุรูปหนึ่ง     รับขนเจียมแล้วเดินทางไปเกิน  ๓
10,0037,015,โยชน์.
10,0037,016,มีบัญญัติ ๑ บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖ สิกขาบทนี้เกิดด้วยสมุฏฐาน
10,0037,017,๒   คือ  บางทีเกิดแต่กาย   มิใช่วาจา   มิใช่จิต   บางทีเกิดแต่กายกับจิต    มิใช่
10,0037,018,วาจา . . .
10,0037,019,[๔๔]  ถามว่า    พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงรู้เห็น    เป็นพระอรหันต
10,0037,020,สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น  ทรงบัญญัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์  แก่ภิกษุใช้ภิกษุณี
10,0037,021,ผู้มิใช่ญาติให้ซักขนเจียม ณ ที่ไหน