Book,Page,LineNumber,Text
13,0008,001,ว่าพาราณสี ได้เป็นราชธานีของพระเจ้ากิงกี   ดูกรภิกษุทั้งหลาย  พระราชาพระ 
13,0008,002,นามว่าสุทโธทนะ    เป็นพระชนก    พระเทวีพระนามว่ามายา    เป็นพระชนนี
13,0008,003,บังเกิดเกล้าของเราในบัดนี้     พระนครชื่อว่า      กบิลพัสดุ์ได้เป็นราชธานีของ
13,0008,004,พระเจ้าสุทโธทนะด้วยประการฉะนี้.
13,0008,005,พระผู้มีพระภาคได้ตรัสดั่งนี้แล้วจึงเสด็จลุกจากอาสนะ   ทรงเข้าพระ-
13,0008,006,วิหาร.
13,0008,007,[๑๐]  ครั้งนั้นแล  เมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จหลีกไปแล้วไม่นาน ภิกษุ
13,0008,008,เหล่านั้นได้สนทนากันขึ้นในระหว่างนี้ว่า  น่าอัศจรรย์ ผู้มีอายุทั้งหลาย  ไม่เคย
13,0008,009,มีแล้ว  ผู้มีอายุทั้งหลาย  พระตถาคตต้องทรงมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมาก  จึงจัก
13,0008,010,ทรงระลึกได้ถึงพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่ล่วงไปแล้ว   ซึ่งปรินิพพานแล้วตัดธรรม
13,0008,011,เครื่องทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว   มีวัฏฏะอันตัดแล้ว   ทรงครอบงำวัฏฏะแล้ว   ล่วง
13,0008,012,สรรพทุกข์แล้วแม้โดยพระชาติ    แม้โดยพระนาม    แม้โดยพระโคตร   แม้โดย
13,0008,013,ประมาณแห่งพระชนมายุ  แม้โดยคู่แห่งพระสาวก  แม้โดยประชุมแห่งพระสาวก
13,0008,014,ว่าแม้ด้วยเหตุนี้   พระผู้มีพระภาคเหล่านั้น จึงได้มีชาติเช่นนี้แม้ด้วยเหตุนี้  พระ
13,0008,015,ผู้มีพระภาคเหล่านั้น    จึงได้มีพระนามเช่นนี้แม้ด้วยเหตุนี้     พระผู้มีพระภาค
13,0008,016,เหล่านั้น    จึงได้มีพระโคตรเช่นนี้    แม้ด้วยเหตุนี้     พระผู้มีพระภาคเหล่านั้น
13,0008,017,จึงได้มีศีลเช่นนี้    แม้ด้วยเหตุนี้    พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นจึงได้มีธรรมเช่นนี้
13,0008,018,แม้ด้วยเหตุนี้  พระผู้มีพระภาคเหล่านั้น  จึงได้มีพระปัญญาเช่นนี้   แม้ด้วยเหตุนี้ 
13,0008,019,พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นจึงได้มีวิหารธรรมเช่นนี้    แม้ด้วยเหตุนี้   พระผู้มีพระ-
13,0008,020,ภาคเหล่านั้น จึงได้มีวิมุตติเช่นนี้      ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย    เป็นอย่างไรหนอแล
13,0008,021,พระตถาคตพระองค์เดียวจึงทรงแทงตลอดธรรมธาตุนี้    เพราะเหตุที่พระตถาคต
13,0008,022,ทรงแทงตลอดธรรมธาตุแล้ว  ฉะนั้นจึงทรงระลึกได้ถึงพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่
13,0008,023,ล่วงไปแล้ว     ซึ่งปรินิพพานแล้ว       ทรงตัดธรรมเครื่องทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว