Book,Page,LineNumber,Text
13,0009,001,ทรงตัดความหมุนเวียน   (เวียนว่ายตายเกิด)   ได้แล้ว   ทรงครอบงำความหมุน 
13,0009,002,เวียนแล้วทรงล่วงทุกข์ได้ทุกชนิดแล้ว   แม้โดยพระชาติ   แม้โดยพระนาม   แม้
13,0009,003,โดยพระโคตร    แม้โดยประมาณแห่งพระชนมายุ   แม้โดยคู่แห่งพระสาวก   แม้
13,0009,004,โดยประชุมแห่งสาวกว่า  แม้ด้วยเหตุนี้   พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นจึงได้มีพระชาติ
13,0009,005,เช่นนี้   มีพระนามเช่นนี้   มีพระโคตรเช่นนี้    มีศีลเช่นนี้     มีธรรมเช่นนี้   มี
13,0009,006,พระปัญญาเช่นนี้   มีวิหารธรรมเช่นนี้    มีวิมุตติเช่นนี้    ดังนี้   หรือว่า  เพราะ
13,0009,007,ความข้อนี้   พวกเทวดาได้กราบทูลแด่พระตถาคต     พระตถาคตจึงทรงระลึกได้
13,0009,008,ถึงพระพุทธเจ้าที่ล่วงไปแล้ว    ซึ่งปรินิพพานแล้วทรงตัดธรรมเครื่องทำให้เนิ่น
13,0009,009,ช้าได้แล้ว  ทรงตัดความหมุนเวียนได้แล้ว   ทรงครอบงำความหมุนเวียนได้แล้ว
13,0009,010,ทรงล่วงทุกข์ได้ทุกอย่างแล้ว  แม้โดยพระชาติ  แม้โดยพระนาม  แม้โดยพระโคตร
13,0009,011,แม้โดยประมาณแห่งพระชนมายุ    แม้โดยคู่แห่งพระสาวก     แม้โดยประชุมแห่ง
13,0009,012,พระสาวกว่า    แม้ด้วยเหตุนี้  พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นจึงได้มีพระชาติเช่นนี้ 
13,0009,013,มีพระนามเช่นนี้   มีพระโคตรเช่นนี้   มีศีลเช่นนี้   มีธรรมเช่นนี้   มีพระปัญญา
13,0009,014,เช่นนี้   มีวิหารธรรมเช่นนี้    มีวิมุตติเช่นนี้     ก็ภิกษุเหล่านั้นยังค้างการสนทนา
13,0009,015,กันอยู่ตรงนี้. 
13,0009,016,[๑๑]  ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาค   เสด็จออกจากที่ประทับพักผ่อนใน
13,0009,017,เวลาเย็น   เสด็จตรงไปยังโรงกลมใกล้หมู่ไม้กุ่มน้ำ   แล้วประทับนั่งบนอาสนะที่
13,0009,018,ปูลาดไว้แล้วพระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมาว่า    ดูกรภิกษุทั้งหลาย
13,0009,019,บัดนี้พวกเธอนั่งประชุมสนทนาอะไรกัน    เรื่องอะไรที่พวกเธอพูดค้างไว้   เมื่อ
13,0009,020,พระผู้มีพระภาคตรัสถามดังนี้  ภิกษุเหล่านั้นได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า  ข้า
13,0009,021,แต่พระองค์ผู้เจริญ  เมื่อพระผู้มีพระภาคเสด็จหลีกไปแล้วไม่นาน พวกข้าพระองค์
13,0009,022,ได้สนทนากันขึ้นในระหว่างนี้ว่า น่าอัศจรรย์  ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย  ไม่เคยมีแล้ว
13,0009,023,ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย พระตถาคตจะต้องทรงมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก จึงจักทรง