Book,Page,LineNumber,Text
13,0036,001,ดูกรภิกษุทั้งหลาย    ต่อแต่นั้น     พระวิปัสสีโพธิสัตว์ทรงพระดำริว่า 
13,0036,002,เมื่ออะไรมีอยู่หนอ  วิญญาณจึงมี   วิญญาณมีเพราะอะไรเป็นปัจจัย ภิกษุทั้งหลาย
13,0036,003,ครั้งนั้นแล   การตรัสรู้ด้วยปัญญาว่า  เมื่อนามรูปมีอยู่   วิญญาณจึงมี  วิญญาณ
13,0036,004,มีเพราะนามรูปเป็นปัจจัย   ดังนี้   ได้มีแล้วแก่พระวิปัสสีโพธิสัตว์   เพราะทรง
13,0036,005,กระทำไว้ในพระทัยโดยอุบายอันแยบคาย.
13,0036,006,ดูกรภิกษุทั้งหลาย    ต่อแต่นั้น      พระวิปัสสีโพธิสัตว์ทรงพระดำริว่า
13,0036,007,วิญญาณนี้ย่อมกลับเวียนมาแต่นามรูป     หาใช่อย่างอื่นไม่      โดยความเป็นไป
13,0036,008,เพียงเท่านี้    สัตว์โลกพึงเกิดบ้าง   พึงแก่บ้าง   พึงตายบ้าง   พึงจุติบ้าง  พึงอุบัติ
13,0036,009,บ้าง    ความเป็นไปนั้นคือวิญญาณมีเพราะนามรูปเป็นปัจจัย     นามรูปมีเพราะ
13,0036,010,วิญญาณเป็นปัจจัย สฬายตนะมีเพราะนามรูปเป็นปัจจัย  ตัณหามีเพราะสฬายตนะ
13,0036,011,เป็นปัจจัย    เวทนามีเพราะผัสสะเป็นปัจจัย     ตัณหามีเพราะเวทนาเป็นปัจจัย
13,0036,012,อุปทานมีเพราะตัณหาเป็นปัจจัย   ภพมีเพราะอุปาทานเป็นปัจจัย   ชาติมีเพราะ
13,0036,013,ภพเป็นปัจจัย    ชรามรณโสกปริเทวทุกขโทมนัสและอุปายาสย่อมมีพร้อมเพราะ
13,0036,014,ชาติเป็นปัจจัย  ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ย่อมมีได้ด้วยประการฉะนี้.
13,0036,015,ดูกรภิกษุทั้งหลาย   จักษุ   ญาณ   ปรีชา   ความรู้แจ้งชัด  แสงสว่างว่า
13,0036,016,สมุทัย ๆ   (เหตุเกิดขึ้นพร้อม ๆ)   ดังนี้   ได้เกิดขึ้นแล้วแก่พระวิปัสสีโพธิสัตว์
13,0036,017,ในธรรมทั้งหลายที่พระองค์มิได้สดับมาแล้วในกาลก่อนเลย.
13,0036,018,[๔๐]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย    ครั้งนั้นแล    พระวิปัสสีโพธิสัตว์   ได้ทรง
13,0036,019,พระดำริว่า     เมื่ออะไรไม่มีเล่าหนอ    ชราและมรณะจึงไม่มี    เพราะอะไรดับ
13,0036,020,ชราและมรณะจึงดับ     ภิกษุทั้งหลาย     ครั้งนั้นแล     การตรัสรู้ด้วยปัญญาว่า
13,0036,021,เมื่อชาติไม่มี    ชราและมรณะย่อมไม่มี    เพราะชาติดับ    ชราและมรณะจึงดับ
13,0036,022,ดังนี้   ได้มีแล้วแก่พระวิปัสสีโพธิสัตว์  เพราะทรงกระทำไว้ในพระทัยโดยอุบาย
13,0036,023,อันแยบคาย.