Book,Page,LineNumber,Text
13,0049,001,วิปัสสีแล้ว    พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า วิปัสสี  ได้ 
13,0049,002,ทรงยังภิกษุทั้งเหล่านั้นให้เห็นแจ้ง  ให้สมาทาน  ให้อาจหาญ   ให้รื่นเริง  ด้วย
13,0049,003,ธรรมีกถาแล้ว   ทรงประกาศโทษของสังขารที่ต่ำช้าเศร้าหมอง   และอานิสงส์ใน
13,0049,004,พระนิพพาน  จิตของภิกษุเหล่านั้น    ผู้อันพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธ-
13,0049,005,เจ้าพระนามว่า   วิปัสสี   ทรงให้เห็นแจ้ง   ให้สมาทาน ให้อาจหาญ  ให้รื่นเริง
13,0049,006,ด้วยธรรมีกถา  ไม่นานนัก  ก็หลุดพ้นจากอาสวะ  เพราะไม่ยืดมั่น.
13,0049,007,"[๕๐]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  บรรพชิต ๘๔,๐๐๐  รูปเหล่านั้น  ได้สดับ"
13,0049,008,ข่าวว่า  พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า  วิปัสสี   เสด็จถึง
13,0049,009,พระนครพันธุมดีราชธานีโดยลำดับ    ประทับอยู่   ณ  มฤคทายวันชื่อว่า   เขมะ
13,0049,010,และมีข่าวว่า  กำลังทรงแสดงธรรมอยู่   ภิกษุทั้งหลาย   ครั้งนั้นแล   บรรพชิต
13,0049,011,"๘๔,๐๐๐  รูปเหล่านั้น     ได้พากันไปทางพระนครพันธุมดีราชธานีทางมฤคทาย"
13,0049,012,วันชื่อว่า  เขมะ ที่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า  วิปัสสี
13,0049,013,ประทับอยู่   ครั้นถึงแล้ว   ได้ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธ-
13,0049,014,เจ้าพระนามว่า  วิปัสสี  แล้วพากันนั่ง ณ  ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง พระผู้มีพระภาค-
13,0049,015,อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าวิปัสสี   ได้ตรัสอนุปุพพีกถาแก่บรรพชิต
13,0049,016,เหล่านั้น คือ  ทรงประกาศทานกถา สีลกถา สัคคกถา โทษของกามที่ต่ำช้าเศร้า
13,0049,017,หมอง  และอานิลงส์ในการออกบวช  เมื่อทรงทราบว่า  บรรพชิตเหล่านั้นมีจิต
13,0049,018,คล่อง   มีจิตอ่อน มีจิตปราศจากนิวรณ์  มีจิตสูง  มีจิตผ่องใส  จึงได้ทรงประกาศ
13,0049,019,พระธรรมเทศนาที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงยกขึ้นแสดงด้วยพระองค์เอง  คือ
13,0049,020,ทุกข์  สมุทัย  นิโรธ มรรค ดวงตาเห็นธรรมที่ปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ได้
13,0049,021,"เกิด  นี้แล้วแก่บรรพชิต  ๘๔,๐๐๐ รูปนั้นว่า  สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็น"
13,0049,022,ธรรมดา  สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับไปเป็นธรรมดา ณ ที่นั่งนั้นแล   เหมือนผ้าที่
13,0049,023,สะอาดปราศจากมลทินควรรับน้ำย้อมด้วยดี  ฉะนั้น  บรรพชิตเหล่านั้นเห็นธรรม