Book,Page,LineNumber,Text
16,0026,001,<B>ปริมณฑลดุจต้นนิโครธที่งอกงามบนแผ่นดิน
16,0026,002,ด้วยผลกรรมที่ประพฤติมาดีแล้ว  ยังเป็นส่วน
16,0026,003,เหลือ.
16,0026,004,มนุษย์ทั้งหลายที่มีปัญญาอันละเอียดรู้จัก
16,0026,005,นิมิตและลักษณะมากอย่างทำนายว่า     พระ 
16,0026,006,โอรสนี้เป็นพระดรุณกุมาร      ยังทรงพระเยาว์
16,0026,007,ย่อมได้พระลักษณะอันคู่ควรแก่คฤหัสถ์มาก
16,0026,008,อย่าง.
16,0026,009,กามโภคะอันควรแก่คฤหัสถ์เป็นอันมาก
16,0026,010,ยอมมีแก่พระราชกุมารผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
16,0026,011,ในมรดกวิสัยนี้  ถ้าพระราชกุมารนี้ทรงละกาม
16,0026,012,โภคะทั้งปวง  จะทรงได้อนุตตรธรรม  อันเป็น
16,0026,013,ทรัพย์สูงสุด.</B>
16,0026,014,[ ๑๕๔ ]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ตถาคตเคยเป็นมนุษย์ในชาติก่อน
16,0026,015,ภพก่อน   กำเนิดก่อน   เป็นผู้หวังประโยชน์   หวังความเกื้อกูล   หวังความ
16,0026,016,ผาสุก    หวังความเกษมจากโยคะ     แก่ชนเป็นอันมาก      ด้วยมนสิการว่า
16,0026,017,ทำไฉน ?    ชนเหล่านี้พึงเจริญด้วยศรัทธา    เจริญด้วยศีล    เจริญด้วยสุตะ
16,0026,018,เจริญด้วยพุทธิ  เจริญด้วยจาคะ   เจริญด้วยธรรม   เจริญด้วยปัญญา   เจริญ
16,0026,019,ด้วยทรัพย์และข้าวเปลือก    เจริญด้วยนาและสวน    เจริญด้วยสัตว์สองเท้า
16,0026,020,และสัตว์สี่เท้า เจริญด้วยบุตรและภรรยา  เจริญด้วยทาสและกรรมกร  เจริญ