Book,Page,LineNumber,Text
19,0023,001,เสียงดังด้วยอานุภาพแห่งยักษ์      เปล่งวาจานั้นครอบแคว้นวัชชีทั้งสิ้น.
19,0023,002,เพราะเหตุนั้น    ภุมมเทวดาที่สถิตอยู่ที่ต้นไม้และภูเขาเป็นต้นเหล่านั้นๆ
19,0023,003,ได้ยินเสียงของยักษ์นั้น. ท่านหมายเอาข้อนั้น กล่าวว่า <B>สทฺทํ สุตฺวา</B> ดังนี้.
19,0023,004,บทว่า <B>อนุสฺสาเวสุํ</B>  ได้แก่  ได้ยินเสียงดังแล้ว  ป่าวร้องไป.  ในบททั้งปวงมีนัยนี้
19,0023,005,บทว่า <B>ยาว พฺรหฺมโลกา</B> ได้แก่ จนถึงอกนิฏฐพรหมโลก. บทว่า  <B>ตญฺเจปิ
19,0023,006,กุลํ</B> ความว่า พึงทราบเนื้อความในบททั้งปวงอย่างนี้ว่า  กุลบุตรเหล่านี้ออก
19,0023,007,จากตระกูลของเราบวชแล้ว มีศีล มีคุณ ถึงพร้อมด้วยอาจาระ มีกัลยาณ-
19,0023,008,ธรรมอย่างนี้ ถ้าตระกูลนั้น มีจิตเลื่อมใส พึงระลึกถึงกุลบุตรทั้ง ๓ เหล่านั้น
19,0023,009,อย่างนี้. พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงจบพระธรรมเทศนาด้วยอนุสนธิ   ด้วย
19,0023,010,ประการฉะนี้แล.
19,0023,011,<I>จบอรรถกถาจูฬโคสิงคสาลสูตรที่  ๑.</I>