Book,Page,LineNumber,Text
19,0045,001,เถระทั้ง  ๕   รูป  จึงจักถามเรา  แม้เราจักตอบชี้แจงตามปฏิภาณของตน
19,0045,002,พระธรรมเทศนานี้จักถึงที่สุด  ถึงความไพบูลย์ ด้วยคำมีประมาณเท่านี้
19,0045,003,ก็หามิได้  เมื่อเป็นเช่นนั้น  พวกเราทั้งหมดจักเข้าไปทูลถามพระทศพล
19,0045,004,พระศาสดาจักทรงตอบชี้แจงด้วยพระสัพพัญญุตญาณ  ธรรมเทศนานี้จักถึง
19,0045,005,ที่สุดถึงความไพบูลย์ ด้วยคำมีประมาณเท่านี้  ก็หามิได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น 
19,0045,006,พวกเราทั้งหมดจักเข้าไปทูลถามพระทศพล  พระศาสนาจักทรงตอบชี้แจง
19,0045,007,ด้วยพระสัพพัญญุตญาณ   ธรรมเทศนานี้จักถึงที่สุดถึงความไพบูลย์ด้วยคำ
19,0045,008,มีประมาณเท่านี้  เหมือนอย่างว่า  เมื่อคดีเกิดในชนบท  คดีย่อมถึงผู้ใหญ่
19,0045,009,บ้าน เมื่อผู้ใหญ่บ้านไม่สามารถจะตัดสินได้ ย่อมถึงเจ้าเมือง เมื่อเขาไม่
19,0045,010,อาจ ย่อมถึงผู้พิพากษา เมื่อเขาไม่อาจย่อมถึงเสนาบดี  เมื่อเสนาบดีนั้นไม่
19,0045,011,อาจ ย่อมถึงอุปราช เมื่ออุปราชนั้นไม่อาจจะตัดสินได้ย่อมถึงพระราชา
19,0045,012,ตั้งแต่เวลาพระราชามีพระราชวินิจฉัยแล้ว  คดีย่อมเด็ดขาดด้วยพระราชโอง
19,0045,013,การย่อมไม่เปลี่ยนแปลง  ฉันใด   เราก็ฉันนั้นจักถามพระอานนท์ก่อน...เมื่อเป็น
19,0045,014,เช่นนั้น พวกเราทั้งหมด  จักเข้าไปทูลถามพระทศพล  พระศาสดาจักทรง
19,0045,015,ตอบชี้แจงด้วยพระสัพพัญยุตญาณ  ธรรมเทศนานี้จักถึงที่สุด   ถึงความ
19,0045,016,ไพบูลย์ด้วยคำมีประมาณเท่านี้  ดังนี้  พระเถระเมื่อถามความเห็นอย่างนี้
19,0045,017,จึงได้ถามพระอานนทเถระก่อน.
19,0045,018,บทว่า   <B>พหุสฺสุโต   โหติ</B>  ความว่า  ภิกษุนั้นฟังมาก  อธิบายว่า
19,0045,019,เรียนนวังคสัตถุศาสน์ด้วยอำนาจอักขระเบื้องต้น และเบื้องปลายแห่งบาลี
19,0045,020,และอนุสนธิ.  บทว่า  <B>สุตธโร</B>   คือเป็นผู้รองรับสุตะไว้ได้. จริงอยู่ พระพุทธพจน์
19,0045,021,อันก็ได้เรียนแต่บาลีประเทศนี้  เลือนหายไปแต่บาลีประเทศนี้   ไม่คงอยู่ดุจ
19,0045,022,น้ำในหม้อทะลุ  เธอไม่อาจจะกล่าว หรือบอกสูตร หรือชาดกข้อเดียว ใน ท่าน
19,0045,023,กลางบริษัทได้  ภิกษุนี้  หาชื่อว่าผู้ทรงสุตะไม่. ส่วนพระพุทธพจน์อันภิกษุใด
19,0045,024,เรียนแล้ว  ย่อมเป็นอย่างเวลาที่ตนเรียนมาแล้วนั่นแหละ  เมื่อเธอไม่ทำการ