Book,Page,LineNumber,Text
20,0034,001,ทั้งเบื้องบน  เบื้องล่าง   เบื้องขวาง   ตลอดโลก  ทั่วสัตว์ทุกเหล่าโดยความมีตน
20,0034,002,ทั่วไป  ในที่ทุกสถานอยู่   ด้วยประการฉะนี้   เธอพิจารณาอยู่อย่างนี้  ย่อมรู้ชัด
20,0034,003,ว่า   แม้มุทิตาเจโตวิมุตตินี้    อันเหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้น   ก่อสร้างขึ้น    สิ่งนั้นไม่
20,0034,004,เที่ยง มีความดับไปเป็นธรรมดา  ดังนี้   เธอตั้งอยู่ในธรรมคือสมถะและวิปัสสนา
20,0034,005,นั้น   ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย  ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้ง
20,0034,006,หลาย    เพราะความยินดีเพลิดเพลินในธรรมคือสมถะและวิปัสสนานั้น  เพราะ
20,0034,007,ความสิ้นไปแห่งโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕  เธอย่อมเป็นโอปปาติกะ  จะปรินิพพาน
20,0034,008,ในที่นั้น มีอันไม่กลับจากโลกนั้นเป็นธรรมดา.
20,0034,009,ดูก่อนคฤหบดี แม้ธรรมอันหนึ่งนี้แล ที่เมื่อภิกษุผู้ไม่ประมาท มีความ
20,0034,010,เพียร  มีตนส่งไปอยู่   จิตที่ยังไม่หลุดพ้น  ย่อมหลุดพ้น     อาสวะทั้งหลายที่ยัง
20,0034,011,ไม่สิ้น   ย่อมถึงความสิ้นไป   ย่อมบรรลุถึงธรรมที่ปลอดโปร่งจากกิเลสเครื่อง
20,0034,012,ประกอบไว้  อันไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า   ที่ยังไม่บรรลุ  อันพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้รู้
20,0034,013,ผู้เห็น   เป็นพระอรหันต์  ตรัสรู้เองโดยชอบ   พระองค์นั้น  ตรัสไว้.        
20,0034,014,ดูก่อนคฤหบดี   อีกประการหนึ่ง  ภิกษุมีใจประกอบด้วยอุเบกขา  แผ่
20,0034,015,ไปสู่ทิศหนึ่งอยู่  ทิศที่  ๒ ที่  ๓ ที่  ๔ ก็เหมือนกัน   เธอมีใจประกอบด้วยอุเบกขา
20,0034,016,อันไพบูลย์   เป็นมหัคตะ  ไม่มีประมาณ  ไม่มีเวร  ไม่มีความเบียดเบียน  แผ่
20,0034,017,ไปทั้งเบื้องบน   เบื้องล่าง   เบื้องขวาง   ตลอดโลก    ทั่วสัตว์ทุกเหล่าโดยความ
20,0034,018,มีตนทั่วไป  ในที่ทุกสถานอยู่   ด้วยประการฉะนี้   เธอพิจารณาอยู่อย่างนี้  ย่อม
20,0034,019,รู้ชัดว่าแม้อุเบกขาเจโตวิมุตตินี้    อันเหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้น    ก่อสร้างขึ้น     ก็
20,0034,020,สิ่งใดสิ่งหนึ่งอันเหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้น   ก่อสร้างขึ้น    สิ่งนั้นไม่เที่ยง    มีความ
20,0034,021,ดับไปเป็นธรรมดาดังนี้    เธอตั้งอยู่ในธรรมคือสมถะและวิปัสสนานั้น   ย่อมถึง
20,0034,022,ความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย        ถ้ายังไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย