Book,Page,LineNumber,Text
21,0001,001,<H1>พระสุตตันตปิฎก</H1>  
21,0001,002,<H1>มัชฌิมนิกาย  มัชฌิมปัณณสาก์</H1>	
21,0001,003,<H1>เล่มที่  ๒  ภาคที่  ๒</H1>
21,0001,004,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>
21,0001,005,<H1>ราชวรรค</H1> 
21,0001,006,<H1>๑.  ฆฏิการสูตร</H1> 
21,0001,007,[๔๐๓]   ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้ :-
21,0001,008,สมัยหนึ่ง   พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจาริกไปในโกศลชนบทพร้อมด้วย
21,0001,009,ภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่.       ครั้งนั้นแล     พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จแวะออกจากทาง
21,0001,010,แล้วได้ทรงแย้มพระสรวลในประเทศแห่งหนึ่ง.    ครั้งนั้น    ท่านพระอานนท์ได้
21,0001,011,มีความคิดว่า    เหตุอะไรหนอ    ปัจจัยอะไร    ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแย้ม-
21,0001,012,พระสรวล      พระตถาคตทั้งหลายจะทรงแย้มพระสรวลโดยหาเหตุมิได้นั้นไม่มี
21,0001,013,ดังนี้.    ท่านพระอานนท์จึงทำผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่าข้างหนึ่ง    ประนมอัญชลี
21,0001,014,ไปทางพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว  ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า  ข้าแต่พระองค์
21,0001,015,ผู้เจริญ  เหตุอะไรหนอ  ปัจจัยอะไร   ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแย้มพระสรวล
21,0001,016,พระตถาคตทั้งหลายจะทรงแย้มพระสรวลโดยหาเหตุมิได้นั้นไม่มี.