Book,Page,LineNumber,Text
21,0032,001,[๔๓๗]  ขณะนั้น    ท่านพระรัฐปาละอาศัยฝาเรือนแห่งหนึ่งฉันขนม   
21,0032,002,กุมมาสบูดนั้นอยู่.     บิดาเข้าไปหาท่านพระรัฐปาละถึงที่ใกล้     แล้วได้ถามว่า  
21,0032,003,มีอยู่หรือพ่อรัฐปาละ  ที่พ่อจักกินขนมกุมมาสบูด   พ่อควรไปเรือนของตัวมิใช่
21,0032,004,หรือ.                                                                                                         
21,0032,005,ท่านพระรัฐปาละตอบว่า   ดูก่อนคฤหบดี   เรือนของอาตมภาพผู้ออก
21,0032,006,จากเรือนบวชเป็นบรรพชิตจะมีที่ไหน   อาตมภาพไม่มีเรือน   อาตมภาพได้ไป
21,0032,007,ถึงเรือนของท่านแล้ว   แต่ที่เรือนของท่านนั้น   อาตมภาพไม่ได้การให้   ไม่ได้
21,0032,008,คำตอบเลย   ได้เพียงคำด่าอย่างเดียวเท่านั้น.
21,0032,009,มาไปเรือนกันเกิด  พ่อรัฐปาละ.
21,0032,010,อย่าเลยคฤหบดี   วันนี้อาตมภาพทำภัตกิจเสร็จแล้ว.
21,0032,011,พ่อรัฐปาละ  ถ้าอย่างนั้น  ขอท่านจงรับภัตตาหารเพื่อฉันในวันพรุ่งนี้.
21,0032,012,ท่านพระรัฐปาละรับนิมนต์ด้วยดุษณีภาพแล้ว.
21,0032,013,<H1>เข้าไปนิเวศน์บิดา</H1>
21,0032,014,[๔๓๘]  ลำดับนั้น   บิดาของท่านพระรัฐปาละทราบว่า     ท่านพระ
21,0032,015,รัฐปาละรับนิมนต์แล้ว     เข้าไปยังนิเวศน์ของตน    แล้วสั่งให้ฉาบไล้ที่แผ่นดิน
21,0032,016,ด้วยโคมัยสดแล้วให้ขนเงินและทองมากองเป็นกองใหญ่   แบ่งเป็นสองกอง  คือ
21,0032,017,เงินกองหนึ่ง  ทองกองหนึ่ง   เป็นกองใหญ่อย่างที่บุรุษผู้ยืนข้างนี้ไม่เห็นบุรุษที่
21,0032,018,ยืนข้างโน้น  บุรุษที่ยืนข้างโน้นไม่เห็นบุรุษผู้ยืนข้างนี้    ฉะนั้น   ให้ปิดกองเงิน
21,0032,019,ทองนั้นด้วยเสื่อลำแพนให้ปูลาดอาสนะไว้ท่ามกลาง   แล้วแวดวงด้วยม่าน  แล้ว
21,0032,020,เรียกหญิงทั้งหลายที่เป็นภรรยาเก่าของท่านพระรัฐปาละมาว่า    ดูก่อนแม่สาว ๆ
21,0032,021,ทั้งหลาย       เจ้าทั้งหลายประดับด้วยเครื่องประดับชุดใดมา       จึงเป็นที่รักที่
21,0032,022,ชอบใจของรัฐปาละบุตรของเราแต่ก่อน      จงประดับด้วยเครื่องประดับชุดนั้น.