Book,Page,LineNumber,Text
22,0027,001,ที่ตรงกันข้าม   (อกุศลกรรม)   <B>ให้ผลเป็นทุกข์</B>.   บทว่า   <B>ปริปกฺกเวทนียํ</B>  
22,0027,002,ความว่า  ให้ผลในอัตภาพที่สุกงอมแล้ว  คือสำเร็จแล้ว.  บทว่า  <B>ปริปกฺกเวทนียํ</B>
22,0027,003,นี้  เป็นชื่อของกรรมที่ให้ผลในปัจจุบัน.  บทว่า   <B>อปริปกฺกเวทนียํ</B>   ได้แก่
22,0027,004,ให้ผลในอัตภาพที่ยังไม่สุกงอม.  บทว่า  อปริปกฺกเวทนียํ  นี้เป็นชื่อของกรรม 
22,0027,005,ที่ให้ผลในภายหน้า.     แม้เมื่อเป็นเช่นนี้   ใจความที่แปลกกันในเรื่องนี้   มีดัง
22,0027,006,ต่อไปนี้ 
22,0027,007,กรรมใดที่ทำไว้ในตอนปฐมวัย   ให้วิบากในปฐมวัย   มัชฌิมวัยหรือ
22,0027,008,ปัจฉิมวัย ที่กระทำไว้ในตอนมัชฌิมวัย ให้วิบากในมัชฌิมวัยหรือปัจฉิมวัย  ที่
22,0027,009,ทำไว้ในตอนปัจฉิมวัย  ให้วิบากในปัจฉิมวัยนั้นเลย   กรรมนั้นชื่อว่าให้ผลใน
22,0027,010,ปัจจุบัน   ส่วนกรรมใดที่ให้วิบากภายใน ๗ วัน  กรรมนั้นชื่อว่า  ให้ผลเสร็จ
22,0027,011,แล้ว   กรรมที่ให้ผลเสร็จแล้วนั้น   เป็นได้ทั้งกุศลและอกุศล.  ในเรื่องกรรมที่
22,0027,012,ให้ผลภายใน ๗ วัน  นั้นมีเรื่องราวดังต่อไปนี้ :-
22,0027,013,<H2>ทิฏฐิธรรมเวทนียกรรม</H2>
22,0027,014,ได้ยินว่าคนเข็ญใจ  ชื่อ  <B>ปุณณะ</B>   อาศัยท่านสุมนเศรษฐีอยู่ในเมือง
22,0027,015,ราชคฤห์.      วันหนึ่งเขาโฆษณาการเล่นนักขัตฤกษ์ในเมือง     ท่านเศรษฐีจึง
22,0027,016,กล่าวกะนายปุณณะนั้นว่า   ถ้าวันนี้เจ้าจะไถนา  จะได้โค ๒ ตัวกับไถ (ใหม่)
22,0027,017,๑   คัน  เจ้าจะเล่นนักขัตฤกษ์   หรือจะไถนา.   นักขัตฤกษ์จะมีประโยชน์อะไร
22,0027,018,แก่ผม   ผมจักไถนา.   ถ้าอย่างนั้น   เจ้าจงเลือกเอาโคตัวที่ต้องการเอาไปไถนา.
22,0027,019,เขาไปไถนา      ในวันนั้น     พระสารีบุตรเถระออกจากนิโรธสมาบัติรำพึงว่า
22,0027,020,เราจะสงเคราะห์ใคร     เห็นนายปุณณะ     จึงถือบาตรจีวรไปยังที่ที่เขาไถนา.