Book,Page,LineNumber,Text
23,0022,001,ความตรัสรู้  เพื่อนิพพาน  คือ  เรื่องมักน้อย     เรื่องยินดีของของตน    เรื่อง  
23,0022,002,ความสงัด   เรื่องไม่คลุกคลี   เรื่องปรารภความเพียร     เรื่องศีล     เรื่องสมาธิ
23,0022,003,เรื่องปัญญา  เรื่องวิมุตติ   เรื่องวิมุตติญาณทัสสนะ. 
23,0022,004,ดูก่อนอานนท์   เมื่อเป็นเช่นนั้น   จะมีอุปัทวะของอาจารย์   อุปัทวะ
23,0022,005,ของศิษย์  อุปัทวะของผู้ประพฤติพรหมจรรย์.
23,0022,006,[๓๕๒]   ดูก่อนอานนท์       ก็อุปัทวะของอาจารย์ย่อมมีได้อย่างไร
23,0022,007,ดูก่อนอานนท์  ศาสดาบางท่านในโลกนี้   ย่อมพอใจเสนาสนะอันสงัด  คือ  ป่า
23,0022,008,โคนไม้    ภูเขา   ซอกเขา     ถ้ำบนภูเขา   ป่าช้า   ป่าชัฏ      ที่แจ้งและลอมฟาง
23,0022,009,เมื่อศาสดานั้นหลีกออกแล้วอย่างนั้นอยู่   พวกพราหมณ์และคฤหบดี   ชาวนิคม
23,0022,010,และชาวชนบทจะพากันเข้าไปหา    เมื่อพวกพราหมณ์และคฤหบดี   ชาวนิคม
23,0022,011,และชาวชนบท     พากัน เข้าไปหาแล้ว      ศาสดานั้นจะปรารถนาอย่างหมกมุ่น
23,0022,012,จะถึงความวุ่นวาย  จะเวียนมาเพื่อความเป็นผู้มักมาก   ดูก่อนอานนท์    ศาสดา
23,0022,013,นี้เรียกว่า      อาจารย์มีอุปัทวะด้วยอุปัทวะของอาจารย์     อกุศลธรรมอันลามก
23,0022,014,เศร้าหมอง  เป็นเหตุเกิดในภพใหม่  มีความกระวนกระวาย   มีทุกข์เป็นวิบาก
23,0022,015,เป็นที่ตั้งแห่งชาติ  ชรา  มรณะต่อไปได้ฆ่าศาสดานั้นเสียแล้ว     ดูก่อนอานนท์
23,0022,016,อย่างนี้แล   อุปัทวะของอาจารย์ย่อมมีได้.
23,0022,017,[๓๕๓]  ดูก่อนอานนท์   ก็อุปัทวะของศิษย์ย่อมมีได้อย่างไร   ดูก่อน
23,0022,018,อานนท์  สาวกของศาสดานั้นแล  เมื่อเพิ่มพูนวิเวกตามศาสดานั้น     ย่อมพอใจ
23,0022,019,เสนาสนะอันสงัด   คือ ป่า  โคนไม้ ภูเขา ซอกเขา  ถ้ำบนภูเขา  ป่าช้า   ป่าชัฏ
23,0022,020,ที่แจ้งและลอมฟาง  เมื่อสาวกนั้นหลีกออกแล้วอย่างนั้น  อยู่พวกพราหมณ์และ
23,0022,021,คฤหบดี  ชาวนิคมและชาวชนบท  จะพากันเข้าไปหา    เมื่อพวกพราหมณ์และ 
23,0022,022,คฤหบดี  ชาวนิคมและชาวชนบท  พากันเข้าไปหาแล้ว   สาวกนั้นจะปรารถนา
23,0022,023,อย่างหมกมุ่นจะถึงความวุ่นวาย     จะเวียนมาเพื่อความเป็นผู้มักมาก     ดูก่อน